Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Kişinin evi. Günorta. K i ş i, A r v a d, O ğ u l, Q ı z, P r o f e s s o r,
f ə h l ə l ə r.
Kişi mizin arxasında oturub, qarşısında bir qalaq kağız-kuğuz var və cani-dildən yaza-yaza sənət əsəri yaratmaqla
məşğuldu.
Otaqda təzə və gözəl bir televizor peyda olub və Arvad əlində əsgi, böyük bir fəxarət və həvəslə o televizoru silib
parıldatmaqla məşğuldu.
Iki nəfər fəhlə qutu daşıya-daşıya səhnənin bir küncündə üst-üstə yığırlar və hər dəfə də Arvad nigaran-nigaran
onların ayaqlarına baxır.
A r v a d. Çəkmələrinizi yaxşı silin!
Üçüncü fəhlə. Vallah, üç gündü sizin qapıda çəkməmi o qədər silmişəm ki, az qalır padoşu
qopsun!
A r v a d. Yenə banandı?
Dördüncü fəhlə. Bəli.
Maşın səsi gəlir, sonra oğlan əlində setka səhnəyə daxil olur.
O ğ u l (qürurla). Salam, anacan! Çörək almışam!
A r v a d. Mən bilirdim ki, sən bizim nəslin başının tacısan!
O ğ u l. Hələ görərsiz! Mən Baş nazirin müavini olanda, görərsiz ki, hələ sizə nələr edəcəyəm!
Atanı... (Kişiyə tərəf baxır.) Atanı... Vyetnama müalicəyə göndərəcəyəm!
A r v a d. Vyetnama?
O ğ u l. Hə!
A r v a d. Ora niyə?
O ğ u l. Çünki biz orda yenə qalib gələcəyik!
A r v a d. Nə yaxşı!.. (Kişiyə) Gözün aydın olsun! Bir yerdə Vyetnama gedəcəyik!
K i ş i (qarşısındakı kağızlardan birini qaldırıb oxuyur). Işvəsi canlar alan gözəl canan!..
A r v a d (əzilərək). A-a-a!.. Bəsdi! Uşaq var burda!
K i ş i (fərqinə varmadan). Gözəllər içində gözləri mərcan!..
Fəhlələr sonuncu qutunu da qutuların üstünə qoyub Arvada baxırlar.
Üçüncü fəhlə. Bugünkü də qurtardı!
A r v a d. Çox sağ olun!
A r v a d. Sağ olun də!..
Fəhlələr eləcə dayanıblar.
Fəhlələr eləcə dayanıblar. Arvad qutulara yaxınlaşıb birini açır və içindən üç-dörd dənə banan çıxardıb fəhlələrə
verir. Üçüncü fəhlə könülsüz-könülsüz bananı götürür, Dördüncü fəhlə götürmür.
Dördüncü fəhlə.Banan yeməkdən qarnım xarab olub!..
Ikisi də deyinə-deyinə səhnədən çıxır.
A r v a d (banan qutularını sayır). Bir, iki, üç, dörd, beş, altı, yeddi, səkkiz, doqquz... Sağ
olsunlar, vallah!.. Mən də bir işıqlı gün görərmişəm! Bizə də pay gətirərmişlər! Bizim də evimiz
beləcə göz oxşayarmış! Hər dəfə o maşınımızın səsini eşidəndə, elə bil, mənim üçün bülbüllər cəhcəh
vurur!.. Televizora bax e, vallah, televizor deyil, evlər yaraşığıdı!.. Elə bilirəm ki, bu da bizim
bir ailə üzvümüzdür! Gecələr onu yuxuda görürəm!.. Adam kimi danışır mənimlə!..
297