Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

M ü ə l l i f (pıçıltıyla). «Mən özümlə bacarmıram».
Q a d ı n a r t i s t. Mən özümlə bacarmıram!..
K i ş i. Qazı söndürmüşdün?
A r v a d. Dedim ki, hə də...
B i r i n c i q ı z (həvəslə və tələsik). Qabaq evli olub, ancaq bu qızdan gizlədib. Qabaq görüşüb
bir-birlərini sevəndə, bunun, Gülsevincdi də adı, xəbəri olmayıb ki, Elmuradın sevmədiyi arvadı var.
Indi xəbər tutub bu işdən...
B i r i n c i q ı z. Yox...e, bunu demirəm, artisti deyirəm...
I k i n c i q ı z. A-a-a... Sən də həmişə dinc durmursan a... (Gülür.) Bilmirəm... Atamnan
soruşaram. Doğrudan, əntiqə oğlandı.
B i r i n c i q ı z. Of-f-f!.. (Gülür.)
Ü ç ü n c ü q ı z (pərt halda barmağı ilə sol yarusdakı lojanı göstərir). Ona bax, ata keçdi dala,
yerində başqa kişi oturdu...
I k i n c i q ı z. Əlinlə göstərmə!
Ü ç ü n c ü q ı z. Kimdi o elə?
I k i n c i q ı z. Zamministirdi...
Ü ç ü n c ü q ı z. Cəhənnəmə olsun! Kimin əsəridi? Onun, yoxsa bizim? Bax, ata heç
görünmür...
A r t i s t. Babadağın ətəyindəki o güllü-çiçəkli çəmənlikdə...
M ü ə l l i f (pıçıltıyla). Çəmənlikdə yox, düzənlikdə...
A r t i s t. ...lalələrə baxıb sevindiyimiz yadına gəlirmi, Gülsevinc? Yoxsa sən o lalələri, o gülçiçək
ətrini, bizim o coşğun...
M ü ə l l i f (pıçıltıyla). Coşğun yox, həzin...
A r t i s t. ...xəyallar aləmimizi unutmusan, Gülsevinc?
G ə l i n (məftun). Gör nə gözəl adları var... Elmurad... Gülsevinc... (Dərindən nəfəs alır.) Eh...
C a v a n. Ay-hay!..
Q a d ı n a r t i s t. Yox, Elmurad, onları unutmaqmı olar? Indi o qırmızı lalələr al qana çevrilib
mənim köksümdən fəvvarə vurur!..
N a z i r m ü a v i n i. Sən də fəvvarə vurmusan a, Ibiş!
M ü ə l l i f (utana-utana). Çox sağ olun!.. Çox razıyam!
N a z i r m ü a v i n i. Nə qədər sənə demişəm ki, mənnən «sizlə» danışma! Beş il bir yerdə
oxumuşuq universitetdə!.. Gördün, dəvət elədin məni, durub gəldim bura. Birinci dəfədi bura
gəlirəm. (Gülür.)
M ü ə l l i f (gülür). Bilirəm...
N a z i r m ü a v i n i. Yadına gəlir, gedib biri dörd köpüyə peraşki alıb yeyirdik küçədə?!
M ü ə l l i f. Necə yadıma gəlmir?
N a z i r m ü a v i n i. (mütəəssir). Eh...
Ü ç ü n c ü q ı z (hıçqıra-hıçqıra ağlayır). Ata əntiqə yazıb! Adam özünü saxlaya bilmir...
Barışacaqlar bunnar?
I k i n c i q ı z. Özün oxuyaydın, biləydin!
Ü ç ü n c ü q ı z. Hardan oxuyaydım?
I k i n c i q ı z. Sənin bütün işlərin belədi e!.. On ildi o pyes evdə atanın stolunun üstündədi...
Ü ç ü n c ü q ı z. Mən nə bilim ki, belə əntiqə şeydi?
B i r i n c i q ı z. O-o-o!.. Ona bax, ode, görürsən? Vəfanın qardaşı da burdadı...
I k i n c i q ı z (arxaya çevrilib, diqqətlə yeddinci sıraya baxır). O deyil...
B i r i n c i q ı z. Hə... Oxşadı ona...
Q a d ı n a r t i s t. Mən o Babadağın ətəyində yüz illərin əlvan naxışlı gəbəsi kimi günəş
altında bərq vuran lalələrə xəyanət edə bilmərəm, Elmurad!..
R e j i s s o r. Malades!
54