Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

İ ş ı q s ö n ü r.
İKİNCİ ŞƏKİL
S o n a, A ğ a k ə r i m, Ə l ə k b ə r.
Ələkbərgilin evi.
Günorta.
S o n a. Çox uzun çəkdi bu dəfə səfərün... Əldən saldı səni...
A ğ a k ə r i m. Bilirsən... Səfərdə adamın fikri dağılır... Bu səfərlər olmasa, mənim ürəyim lap
partlayar...
S o n a. Ay Ağakərim, ay qurban olum sənə, ay başuva dönüm, dünyadı də... Sənnən çox
gəzən yoxdu ki, dünyada, özün bilirsən bunu də, nöş üzürsən özüvü, nöş xiffət yeyir səni, ay başuva
dönüm sənün?.. Ode, hara baxırsan, Fətulla Dadəminin şəkilləridir, o nöşün bəs ürəyini üzmür, özü
də, kitab yazandı? Hansı şəklinə baxırsan, elə adamın üzünə hırıldayır... O da sənün kimi Irandan
gəlib də... Onun da qohum-əqrəbası Iranda qalıb də... Onu da sovet hökuməti buraxmır də, Irana...
Bilirəm e, istəyirsən atovu görəsən, anovu görəsən, məhləvi görəsən... Ancaq, ay Ağakərim, biz
varıq axı... Ode, Fətulla Dadəmi, deyirlər, şairləri bir-bir satır, özünə ad qazanır...
A ğ a k ə r i m. Kiri, ay qız! Bu nə sözlərdi danışırsan, bizi xataya salmaq istəyirsən?!
S o n a. Xataya nöş salıram, Ağakərim, başuva dönüm, bunu bütün mələ danışır də. Iki gündə
bir Muxtargilin evindədi. Bir dəfə də bizə gəlsin də, nöş gəlmir? Uşaqlıqda bir yerdə böyüməmisüz?
Fətulla Dadəmi nə qədər yaxçı şairlər var, nə qədər alim adamlar var, hamısını bir-bir güdaza verir,
özünə də hörmət qazanır! Onu görüm, tramvay altında qalsın! Bəyəm bizim mələdən o cür qəzəlxan
Səttar Məsumu o güdaza vermədi? Day bunu dünyada bilməyən adam yoxdu ki, Ağakərim... Fətulla
Dadəminin, Allah göstərməsin, indi ifşa elədiyi adama zaval yoxdu! Zəmanə adamıdı də!
A ğ a k ə r i m. Yavaş danış, ay qız!..
S o n a. Burda kim var ki, ikimizik də...
A ğ a k ə r i m (yavaşdan). Indi elə zəmanədi ki, divarların da qulağı var... (Daha da
yavaşdan) Indi mən də gedim başlayım adam satmağa?
S o n a (qorxur). A-a-a... Əstəğfürullah de, Ağakərim! Allah eləməsin...
A ğ a k ə r i m. Sənin böyüklərlə nə işin var?.. Böyüklərin işinə qarışma. (Pıçıltı ilə) Bu
bolşevik hökuməti cəlladdı, baba... Bir tikə çörək tapırıq, şükür!.. Balamız böyüsün...
S o n a. Illah amin!.. (Qapıdan boylanıb çağırır.) Ələkbər, gəl!.. (Süfrəyə yemək gətirir,
boşqab düzür.)
Gəl, otur. Atonnan bir yerdə çörək yeyək.
Ələkbər gəlir.
Ələkbər mizin arxasında oturur.
A ğ a k ə r i m (çörəyi götürür). Bismillah...
Ə l ə k b ə r (yeyə-yeyə). Balakərimçün də xörək çəkərsən, verrəm ona.
S o n a. Yaxçı. Aparıb verərsən. Ancaq, Ələkbər, sən çox qulaq asırsan e, Balakərimə... O
yazıq axı, bir az başdan xarabdı...
Ələkbər qaşığı yerə qoyur.
345