Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

K i ş i. Deməli... deməli, sən mənim yanımda olanda boğuluram, infarkt oluram, ayağım sınır,
qarnım ağrıyır, dırnağım düşür! Bax, məntiq budu!
Arvad çaşıb qalıb. Qapının zəngi çalınır.
A r v a d (hələ də özünə gəlməyərək, Oğula). Get aç qapını.
O ğ u l (başını kitaba dikib). Mən oxuyuram.
A r v a d (dərindən köks ötürür). Eh!.. (Qapını açmaq üçün səhnədən çıxır.)
Q o n ş u (səhnə arxasından). Xoş gördük sizi! Kişi necədi?
A r v a d (səhnə arxasından). Eh, necə olacaq?..
O ğ u l (başını kitabın üstündən qaldırıb hiddətlənir). Burjuy! (Səhnədən çıxır.)
Q o n ş u (səhnəyə daxil olur). Bəs həkimlər nə deyir?
A r v a d (onun ardınca səhnəyə daxil olaraq yavaşdan). Nə bilim, vallah... Mən özüm də elə
başımı itirmişəm!.. Hərəsi bir söz deyir... Reaktiv psixoz... Şizofreniya... Beyin iltihabı...
(Ağlamsınır.) Bir dərddi, düşmüşük, qonşu qardaş!..
Q o n ş u (əlini beyninə tərəf oynadır). Yəni lap qorxuludu?
A r v a d. Yox, yox!.. Yaddaşı elə yaxşıdı!.. Amma... deyir getmişdim Qorbaçovun yanına...
Q o n ş u. Bəlkə doğrudan da gedib?
A r v a d. Nə danışırsız? Evdən bir addım da eşiyə çıxmayıb! Gəlin əyləşin! Bu saat gəlirəm.
(Səhnədən çıxır.)
Q o n ş u (Kişiyə yaxınlaşır). Salam!
Kişi başını tərpədib onun salamını alır.
Necəsən? Nə var, nə yox? Deyirlər səfərdə olmusan?
K i ş i. Hə. Vaxtım yox idi, qayıtdım.
Q o n ş u. Əlbəttə!
K i ş i. Burada işlərim çoxdu!
Q o n ş u. Bəs necə!
K i ş i. Bayaq Cəbrayıl mələyə də deyirdim!
Q o n ş u. Kimə?
K i ş i. Cəbrayıl mələyə.
Q o n ş u. O da bura gəlir?
K i ş i. Hə. Bayaq burdaydı, oturub çay içirdik.
Q o n ş u. Çay içirdiz də? (Gülür.)
K i ş i. Bəli.
Q o n ş u. Cəbrayıl mələklə? (Gülür.)
K i ş i. Hə.
Q o n ş u. Əla! Əla! (Gülür.)
K i ş i. Ona da deyirdim... Laçınovla görüşməliyəm!
Q o n ş u (gözləri bərəlmiş halda). Nə?
K i ş i. Mən ona o boyda bilərzik almışam! On beş min dollara!
Q o n ş u (ora-bura baxa-baxa həyəcanlı). Yavaş! Yavaş!
K i ş i. Yox! Bəsdi daha! (Ayağa qalxır.) Cəbrayıl mələyə söz vermişəm! Lap bərkdən
deyəcəyəm! O boyda bilərzik almışam ona! Heç olmasa bir dəfə bayramda zəng eləyib məni təbrik
də eləmir! Görər indi! Görər onun başına nə oyun açacağam! Hər şeyi var onun! Amma mənim heç
nəyim yoxdu! Allahın bir maşını da yoxumdu! Bayaq Cəbrayıl mələyi dalıma alıb cənnətə apardım!
Bir maşın nə olan şeydi, hə? Maşına qoyub aparardım də!..
Q o n ş u (tamam özünü itirmiş halda). Dayan bir!.. Qulaq as!..
271