Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Ə s ə d u l l a arvadına baxa-baxa qalır.
İ ş ı q s ö n ü r.
ONUNCU ŞƏKİL
Polyaniçkoların evi. Ivan Ivanoviç,
Vera Nikolayevna.
I v a n I v a n o v i ç. Sən işində ol, əzizim, darıxma, rolunu öyrən. Mən qızardıram. (Bir əli
ilə burnunun pərələrini tutub, o biri əlindəki qaşıqla, tavada qızaran kartofu qarışdırır.) Püf!..
V e r a N i k o l a y e v n a (divanda yarıuzanmış halda əlindəki «Rusca-Azərbaycanca lüğət»
kitabını vərəqləyə-vərəqləyə). Odinoçestvo – tanxalık... Aha! Manim qalbim tanxalık içinda... nə?
I v a n I v a n o v i ç. Mən axı... Püf!.. (Burnunu tutur.) Mən Azərbaycan dilini yaxşı
bilmirəm.
V e r a N i k o l a y e v n a (hirsli). Sən nəyi bilirsən ki, onu da biləsən?!
Ivan Ivanoviç (mülayim). Yaxşı, hirslənmə, Veroçka, hirslənmə, Rolu öyrən!..
V e r a N i k o l a y e v n a (hirsli). Öyrən!.. Öyrən!.. (Qışqırır.) Öyrənmirəm!.. Acmışam
mən! Yemək istəyirəm!
I v a n I v a n o v i ç. Bu saat!.. Püf!.. Bu saat kartoşka hazır olur!
Vera Nikolayevna. Sənə nə var ki?! Hazırına nazir olmaq istəyirsən! Köhnə peşəndi!..
Ivan Ivanoviç(mülayim). Veroçka...
Vera Nikolayevna. Düz demirəm? (Yamsılayır.) «Veroçka...» Elə bilirsən onunla danışmaq
üçün tekst düzəldib azərbaycanca əzbərləmək asandı? Elə bilirsən bunların psixologiyası
səviyyəsinə enmək asandı?! Bu primitiv adamların, hə, asandı?
I v a n I v a n o v i ç. Kim deyir ki, asandı, Veroçka? Əsəbiləşmə, rolu öyrən, bu saat bunu
əntiqə... püf... bişirib səni yedirdəcəyəm. Sonra da, mənim toyuğum, xoruzun gələcək yanına!..
Vera Nikolayevna. Lazım deyil mənə sənin kimi xoruz! (Kinayə ilə) Amma yaman da
xoruzsan...
Ivan Ivanoviç(özünü güclə saxlayıb mülayimcəsinə). Veroçka...
V e r a N i k o l a y e v n a (yavaş-yavaş xəyala dalaraq). Amma o, doğrudan da, çox
gözəldi!.. Obsalyutna qarnı yoxdu!..
Ivan Ivanoviç öz qarnına baxır və sinəsini irəli verib qarnını bir az yığışdırır.
Vera Nikolayevna. Meçetsya – çır-pı-nır. Mənim qəlbim tanxalık içində çır-pınır... Ax, Axmed
bek, aqar siz bilsaniz ki, manim qalbim tanxalıq içinda nedja çırpınır?!
I v a n I v a n o v i ç. Bravo! Bravo!
Vera Nikolayevna (ona fikir vermədən). Mən sizin e-e-e... Prozraçnoye – şəffaf. Man sizin o
tamiz, o şaffaf qozunuza baxarkən...
I v a n I v a n o v i ç. Nəsə qulağıma birtəhər gəldi...
Vera Nikolayevna. Hə, qozunuza yox, gö-zü-nü-zə. Azərbaycanlıların bu «k»larını, «ə»lərini
yaxşı deyə bilmirəm! Gül bizim çar Nikolayların, Aleksandrların başına! Az qala iki yüz ildi
Azərbaycan bizim müstəmləkədi, dilləri heç, heç olmasa bu hərfləri götürəydilər! Man sizin o tamiz
o şaffaf qozunuza... yox, gö-zü-nü-zə baxarkən e-e-e... Razoçarovannıy – nakam. Man sizin o tamiz,
o şaffaf gö-zü-nü-zə baxarkən öz nakam taleyimi nə kadar darindan e-e... Osoznayu – dark edirəm.
Na kadar da dark edirəm!
I v a n I v a n o v i ç. Əla! Əla! Veroçka, əla! Püf! Sən təkcə qədri bilinməyən böyük aktrisa
deyilsən, həm də dramaturqsan! Qoy, bax, belə sentimental olsun! Azərbaycanlı cavanlar belə
şeyləri xoşlayırlar. O saat inanacaq sənə! Az qalacaq ağlasın, görərsən!
145