Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

ÜÇÜNCÜ ŞƏKİL
M ə r y ə m.
Səhra.
Güclü külək əsir, səhnənin işıqları dəyişir, küləksovuranlar səhnənin pərdələrini oynadır, külək ot tayasını
dağıdır, samanlar uçur, Məryəm səhrada qaçır, yıxılır, durur, yenə qaçır, yaxası, ətəyi cırılır. Isti qum onun
ayaqlarını yandırır, o susuzluqdan yanır, səhra isə bitmək bilmir, birdən o bu küləyin içində nəsə hərarətli bir
nəfəs hiss edir və bu nəfəs, elə bil ki, onu bir az sakitləşdirir. Birdən səhnənin ortasında su qaynamağa başlayır və
Məryəm su içmək istəyir, amma içə bilmir, Məryəmin qarnından sancılar tutur, o, yerə yıxılır, çırpınır və birdən
çağa səsi gəlir və o çağa səsi küləyin səsini üstələyir. Məryəm rahatlaşır, qışqıran çağaya baxır, çağanın isə üzü
şüa saçır, sonra çağa da sakitləşir.
Pauza.
Birdən çağa yenə də qışqırır və güclü külək Məryəmi yerindən kənara tullayır. Külək yatır, sakitlikdir.
İ ş ı q s ö n ü r.
DÖRDÜNCÜ ŞƏKİL
M ə r y ə m, K e ş i ş, D a n ı ş a n.
Gəncə. Keşişin evi.
Məryəm yarıqaranlıq otaqlarında hövlnak yuxudan oyanır.
K e ş i ş (həyəcanla). Qızım, Məryəm, nə olub?
M ə r y ə m. Məryəm ananı yuxuda görürdüm, ata...
K e ş i ş. Sən ananı yuxuda görmüsən, qızım..
M ə r y ə m. Bəs... bəs su?...
K e ş i ş. Su yuxuda aydınlıqdır...
M ə r y ə m. Bəs... bəs... çağa?..
K e ş i ş. Xaç çevir, qızım... Belə günah işlətmək olmaz...
D a n ı ş a n. Baba keşiş demək istədi ki, o çağa da sən özün olmusan, amma demədi, özü-öz
fikrindən hürkdü, çünki dünyada da, fikrində də, xəyalda da, ikinci Isa ola bilməzdi və belə bir
günah işlətmək olmazdı...
İ ş ı q s ö n ü r.
BEŞİNCİ ŞƏKİL
D a n ı ş a n, Z i y a d x a n, Q ə m ə r b a n u.
Gəncə. Ziyad xanın otağı. Ziyad xan namaz qılır.
D a n ı ş a n. Allahın qarşısında Qəmərbanunun günahları çox idi və Qəmərbanu bütün bu
günah işləri Mahmuda görə tutmuşdu. Və get-gedə Qəmərbanunun ürəyini başqa bir qorxu
bürüyürdü: Mahmudda ki, bu qədər təmizlik, bu qədər paklıq var, onun yolunda işlənmiş bu qədər
günahdan sonra, Mahmud xoşbəxt ola bilməyəcəkdi... Mahmudun təmizliyi qoymayacaqdı ki,
Mahmud başqasının hesabına xoşbəxt olsun.
309