Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

P r o f e s s o r (boğazında qalmış həbi udmağa çalışaraq). O qayıtmalıdı!.. Mütləq
qayıtmalıdı!.. O... o xəstəxanada öz kamerasında... e-e-e... öz palatasında olmalıdı! Nə olur-olsun,
biz onu tapmalıyıq! Yer də dağılsa, göy də dağılsa, biz onu tapmalıyıq! Bu xalqın qarşısında,
dövlətin, hökumətin qarşısında bizim borcumuzdu!.. Bəşəriyyətin, bəli, bəli, bəşəriyyətin qarşısında
bizim borcumuzdu!.. O mənim ən ağıllı dəlim idi, ancaq müalicəsi yarımçıq qaldı... Indi o cəmiyyət
üçün çox təhlükəlidi!.. O-o-o!.. Indi o insanlığın başına nə oyunlar aça bilər! Bunu bir mən bilirəm,
yaxşı bilirəm!.. O-o-o!..
Ş ə f q ə t b a c ı s ı. Darıxmayın, Professor! Özünüzü üzməyin! O mütləq tapılacaq! Iynə
deyil ki, yerə düşüb itsin?! Dəlidi! Mütləq tapılacaq!
P r o f e s s o r. Çətin olacaq! Çox çətin olacaq! O çox bicdir!
Ş ə f q ə t b a c ı s ı. Polisə xəbər vermişik!
P r o f e s s o r. Aldadacaq! Onun üçün polisi aldatmağa nə var ki!? Onun üçün saxta pasport
düzəltmək, yarım stəkan su içmək kimi bir şeydi! O indi çox təhlükəlidi! Çox! Çox hiyləgərdi! Çox!
O, hətta, müxalifəti də aldada bilər!
Ş ə f q ə t b a c ı s ı. Televiziya ilə elan verərik.
P r o f e s s o r. Bu da kömək etməyəcək! Sifətini dəyişmək onun əlində heç nədi! Mən ancaq
özümüzə inanıram! Mən bilirəm o haralara gedə bilər! Biz özümüz, biz özümüz axtarıb onu
tapmalıyıq!
Ş ə f q ə t b a c ı s ı. Əlbəttə! Lap yaxşı! Nə deyirsiniz, edək! Ancaq siz sakit olun! Xahiş
edirəm!
P r o f e s s o r. Siz mənə söz verirsinizmi?
Ş ə f q ə t b a c ı s ı. Əlbəttə, Professor!
P r o f e s s o r. Biz onu bir yerdə axtaracağıq!
Ş ə f q ə t b a c ı s ı. Əlbəttə!
P r o f e s s o r. Söz verirsiniz?
Ş ə f q ə t b a c ı s ı. Söz verirəm, Professor! Söz verirəm! Mən həmişə sizinlə olacağam!
İ ş ı q s ö n ü r.
BİRİNCİ ŞƏKİL
Redaksiya otağı. Baş redaktor, Məsul katib,
Siyasi icmalçı, Şöbə müdiri, Panteleymon
P o l i k a r p o v i ç, Ə d ə b i i ş ç i, K a t i b ə.
Qaranlıqda çaxnaşma, səs-küy:
– Qoymayın!..
– Şalvarının balağından yapış!
– Oy!..
– Burax şalvarımı!..
– Vay!..
– Əlvida!.. Əlvida, gözəl insanlar!..
Işıq yanır. Ədəbi işçi mizin üstünə qoyduğu kürsüyə qalxıb,
boğazını çilçıraqdan sallanmış kəndirin halqasina keçirərək
özünü asmaq istəyir. Redaksiya işçiləri onu əhatəyə alıb.
219