Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

İ ş ı q s ö n ü r.
ON BİRİNCİ ŞƏKİL
Qəbul otağı, Direktorun və Baş rejissorun kabinetləri.
K a t i b ə, D i r e k t o r, B a ş r e j i s s o r, M ü əl l i f, D a y ı.
Katibə öz yerində telefonla danışır. Müəllif onun qarşısındakı kürsüdə oturub intizarla Baş rejissorun qapısına
baxa-baxa qəbul gözləyir. Direktor öz kabinetində oturub, əli ilə başını tutaraq dərin fikrə dalıb. Baş rejissor
cibindən bir dəstə açar çıxarır və iki-üç ayrı-ayrı açarla mizin dolabının təzə kilidlərini açaraq araq, qədəh, bir-iki
gözəl nemət çıxarır, arağı diqqətlə iyləyir, o gözəl nemətləri səliqə ilə mizin üstünə düzür.
K a t i b ə (telefon dəstəyinə). Oy!.. Ne mojet bıt?!
D a y ı (qəbul otağına daxil olur). Salam!..
K a t i b ə. Vay!.. yenə gəldi! (Telefon dəstəyinə) Yox, xortdan deyil, onnan beşbətərdi!..
D a y ı (Baş rejissorun kabinetinə işarə ilə). Icazə olar?
K a t i b ə. Xeyr! Olmaz! (Müəllifi göstərir.) Bu da onu gözləyir!.. Qoyun kişi «Hamlet»i
qurtarsın də!
Baş rejissor qədəhi başına çəkir.
Direktor. Bu Əhməd söhbəti heç xoşuma gəlmir!.. Dalağım sancır!..
Baş rejissor. Araqdı!
D a y ı (Müəllifə). Siz də teatrda işləyirsiz?
Katibə. Bircə elə o qalmışdı!.. (Telefon dəstəyinə) Sənnən deyiləm!
M ü ə l l i f. Xeyr!
D a y ı. Deməli sizin teatra dəxliniz yoxdu...
M ü ə l l i f. Necə yəni mənim teatra dəxlim yoxdu? Bu nə sözdü? Mən müəllifəm!
D a y ı. Nəyin müəllifi?
M ü ə l l i f. Dramanın!
D a y ı. Bizim zəmanənin dramasıdı?
M ü ə l l i f. Bəli! Dəvəçiliyin inkişafına həsr olunub. Siyasi münaqişələr də var.
D a y ı. Adı nədi?
K a t i b ə. «Zəhləmgetmişin taleyi»! (Gülür, telefon dəstəyinə) Yox, sənnən deyiləm...
M ü ə l l i f. «Mələklər röyada süzür...»
D a y ı. Eşitməmişəm...
Müəllif (coşur). Eybi yox! Eşidəcəksiz! Hamı eşidəcək! Hamı! Mən bu ağır günlərdə xalqın
dərdini onunla birlikdə bölüşürəm! Mənim əsərlərim xalqın göz yaşından su içib! Dramım burda
tamaşaya qoyulacaq!
Katibə. Ay-hay!.. (Telefon dəstəyinə.) Yox əşşi!.. Bizim təzə Şekspirdi də, əlində portfel,
oturub burda!.. Nə? Necə yəni Şekspir ölüb? Bilirəm də ölüb... Ancaq bu təzəsidi!..
Müəllif. Mütləq! Mən bu xalqın dərdini-sərini, sevincini-qürurunu şerlə deməliyəm! Səhnədə
göstərməliyəm! Kitablarda yazmalıyam!
K a t i b ə. Gözlə!..
M ü ə l l i f. Bəs siz neyləyirsiz burda?
D a y ı. Rol oynayıram.
M ü ə l l i f. Nə? Kimin rolunu?
D a y ı. Siz kimin rolunu oynayırsız? (Katibəni göstərir) O kimin rolunu oynayır? Özünüz də
sənətkarsız! Bilmirsiz ki, bu dünyada hamı rol oynayır? (Qəflətən Baş rejissorun qapısını açıb içəri
girir.)
K a t i b ə (yerindən sıçrayıb onun ardınca). Dayan «Hamlet»i işləyir.
202