Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

İ ş ı q s ö n ü r.
ON SƏKKİZİNCİ ŞƏKİL
M ü ə l l i f, B a l a k ə r i m, Ə l ə k b ə r, I b a d u l l a,
Ə m i n ə x a l a, S u ğ r a, G ü l a ğ a.
Məhəllə. Günorta.
M ü ə l l i f. «Hər şey keçib gedir...» O gecə mən, o yazıq tut ağacı barədə fikirləşirdim.
Çünki, Ibadullanın dediyi o 30 il sözü mənə, bəlkə də, hər şeydən artıq təsir etmişdi. Otuz ildən
sonra mənim 39 yaşım olacaqdı və mən bunu heç cür ağlıma sığışdıra bilmirdim.
Pauza.
1943-cü il yanvarın axırları idi. Ibadulla gəlib məhəllənin ortasında dayandı, boğazının damarları şişə-şişə var
gücü ilə qışqırdı.
Səhnə işıqlaşır.
I b a d u l l a. Ura-a-a!.. Ura-a-a!.. Ura-a-a!.. Faşistləri qovduq Voronejdən!.. Ura-a-a!.. Faşist
oğraşları çıxartdıq Voronejdən!..
Arvadlar evdən çıxırlar.
I b a d u l l a. Gördüz?! Gördüz necə qovduq oğraş faşistləri Voronejdən? Gördüz?
Ə m i n ə x a l a. Sağ ol! Sağ ol, oğlum! (Arvadlara) Mənim balamdı e, mənim balam!
Ibadulla, Allah səni mənim başımın üstündən əskik eləməsin!..
M ü ə l l i f. Əminə xala həmin anda fəxarətlə, qürurla məhəllə arvadlarına baxırdı. Elə bil,
Ibadulla təkbaşına, öz qolunun gücünə gedib Voroneji faşistlərdən azad etmişdi...
Pauza.
Suğranın, saatsaz Gülağanın arvadı Suğranın qəmli bir gözəlliyi var idi. Gülağanın qara xəbəri
gələndən bir müddət sonra, Suğra Gülağanın şəklini albomdan götürdü, fotoqraf Əlinin yanına getdi.
Şəkili Təkqol Fotoqraf Əliyə verdi. «Böyüt bu şəkli» – dedi. «Nə boyda böyüdüm?» – Təkqol
Fotoqraf Əli soruşdu. «Gülağa nə boydaydı, o boyda.» Şəklin arxasında göy mürəkkəblə
yazılmışdı: «Mənim gülüm Suğra, baxanda xatırlama, xatırlayanda bax. Gülağa, Bakı, 13 may 1941-
ci il.» Təkqol Fotoqraf Əli heç nə demədi, fikirləşdi ki, bu yazıq gəlin doğrudan da dəli olub... Ağlı
başında olan adam, adam boyda şəkli neyləyir? Ancaq Təkqol Fotoqraf Əlinin Gülağaya hörməti var
idi. Gülağayla qabaqlar çox oturub-durmuşdu, yeyib-içmişdi və Gülağanın ölüm xəbəri Təkqol
Fotoqraf Əliyə də çox təsir etmişdi. Və Təkqol Fotoqraf Əli Suğranın sifarişini qəbul etdi,
müharibənin o ağır vaxtında xeyli xərc çəkdi və iki gündən sonra böyütdüyü o şəkli özü gətirib
Suğraya verdi, bir köpük də pul almadı.
Işıq Suğragilin evinə düşür.
371