Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

K a t i b ə. Biz fasiləyə çıxmışdıq. Təkcə Məsul katib otaqda idi.
B a ş r e d a k t o r (Məsul katibə). Bəs, siz niyə buna imkan verirdiz?
M ə s u l k a t i b. Mən elə bildim dırmaşıb orda şer yazır!
B a ş r e d a k t o r. Orda şer yazarlar?
Pauza.
Məsul katib çiyinlərini çəkir.
S i y a s i i c m a l ç ı (istehza ilə). Belə çıxır ki, yazarlar də... (Az qala pıçıltı ilə Baş
redaktora) Mənim sizinlə bütün bu əhvalatlar barədə xüsusi söhbətim olacaq!..
Ə d ə b i i ş ç i.
O mənim günəşim,
ayım,
işığım!
Əqidəm, vicdanım,
gül yaraşığım!..
P a n t e l e y m o n P o l i k a r p o v i ç (yavaşdan öz-özünə). Net, eto ne poeziya! Ya sam,
sam doljen pisat! Man! Man ozu yazdı var!.. Man bunlara ozu qostardi var, nastoyaşi poeziya na!..
K a t i b ə (bərkdən zırıldaya-zırıldaya). Ah, yazıq!.. Yenə «Sərvinaz» poemasından oxuyur...
Məhəbbətin gücünə bax!.. Son nəfəsdə də dilində sevgilisinin adıdı! Təkcə bizə qismət olmaz! Ah,
mənim kor bəxtim!.. (Daha da bərkdən zırıldayır.)
Ş ö b ə m ü d i r i (pəncərə tərəfə baxa-baxa öz-özünə). Az qalıb!.. Gəlirlər!.. (Daha da
yavaşdan) Nə? Nə soruşursuz? Bu saat məlumat verirəm. (Pıçıltı ilə) Dar qaz baz-baz... Az dardar!..
Maz fır-fır qır...
Ə d ə b i i ş ç i. Əlvida, əziz dostlar!.. (Ayağının altındakı kürsünü yıxmaq istəyir.)
B a ş r e d a k t o r. Bir dəqiqə!..
K a t i b ə. O əsl məhəbbət aşiqidi! (Bərkdən hönkürür.) Acı taleyim mənim!..
B a ş r e d a k t o r. Bir dəqiqə! Axı, kimdi sizə mane olan?
Ə d ə b i i ş ç i. Ürəksiz, şövqsüz, buz qəlbli valideynlər!
B a ş r e d a k t o r. Valideynlər?
Ə d ə b i i ş ç i. Bəli! O amansız insanlar!
Panteleymon Polikarpoviç(diqqətlə Ədəbi işçiyə baxaraq öz-özünə). On oçen paxoj na
pakoynoqo, Allax ona raxmat versin, dallak Usta Ibraqima Ardabili, kotorıy sorok let bril moyu
qolovu... Tayno pil silno, ruka treslas u neqo, kak rıba, vınutaya iz vodı. Svoloç, Allax raxmat
versin, odnajdı manin başını da kasdi, vot zdes. (Öz gicgahının üstünü tamaşaçılara göstərir.) Qan
axdı seloye vedro... Neujeli eto on?
B a ş r e d a k t o r. Axı, niyə? Valideynlər niyə belə edir?
S i y a s i i c m a l ç ı (istehza ilə tamaşaçılara). Hm... Doğrudan da, görəsən niyə?
Ə d ə b i i ş ç i. Əlvida!.. (Ayağının altındakı kürsünü kənara itələmək istəyir.)
K a t i b ə. Pojarnını çağırın! (Qışqırır.) Pojarnı!..
M ə s u l k a t i b. Oğlum, şair, bir dəqiqə dayan. Hörmətli Baş redaktorumuza səbəbini söylə,
qoy məsələdən agah olsun, sonra get də! Vallah, o mənfur sovet hökumətinin vaxtında baş redaktora
belə hörmətsizlik etməzdilər! Nə olub axı? Onsuz da, hər şey düzələcək, çətini ölənəcəndi!..
Ə d ə b i i ş ç i. Yox, mən bunun səbəbini deyə bilmərəm!
S i y a s i i c m a l ç ı (tamaşaçılara). Əlbəttə, əsl səbəbi deyə bilməz!.. (Ədəbi işçiyə baxaraq
öz-özünə.) Kimdi sənə bu icazəni verən?..
B a ş r e d a k t o r. Niyə deyə bilmirsiz?
221