AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

Nr. 34 - 15.1.09 HOF VAN CASSATIE 131
activiteit heerst; dat de eiseres voor het hof van beroep het verslag van 11 maart 2003 van
een hoofdinspecteur, een vaststelling van 12 februari 2003 van een agent volksteller en
een op 17 maart 2003 aangevraagd uittreksel van het bevolkingsregister inzake het
gebouw heeft overgelegd en betoogt dat zij voor het hof [van beroep] aantoont dat het
gebouw in het jaar 2000 noch geëxploiteerd noch bewoond was in de zin van artikel 1 van
de belastingverordening, en verklaart vervolgens het hoger beroep van de eiseres niet
gegrond.
Het arrest steunt die beslissing op de volgende motieven: uit de artikelen 2 en 5 van de
belastingverordening volgt "dat door de vaststelling van de staat van verwaarlozing, die
aan de belastingplichtige is betekend, de belasting jaarlijks is verschuldigd vanaf 1 januari
van het aanslagjaar dat volgt op dat waarin de vaststelling van verwaarlozing werd opgemaakt
en betekend. Daaruit volgt dat, volgens de eigen logica van de belastingverordening,
het ontbreken van betekening van de vaststelling of de gebrekkige vaststelling, die
de toestand van verwaarlozing niet kan aantonen, met name de vaststelling waaruit niet
blijkt dat het gebouw onbewoond is of niet wordt geëxploiteerd, gelet op de tekst van de
belastingverordening tot gevolg hebben dat de belasting niet eisbaar is. Het bewijs a
posteriori van de staat van verwaarlozing, zoals de eiseres dat voor het eerst, vijf jaar na
het betrokken dienstjaar, voor het hof van beroep wil leveren, snijdt geen hout. De agent
van de Dienst der Financiën van de stad beschikte op 27 oktober 1999, bij het opstellen
van zijn vaststelling, waarvan de eerste rechter terecht heeft gezegd dat zij niet kan
aantonen dat het gebouw niet werd bewoond noch geëxploiteerd, over alle gegevens uit de
stukken die voor het eerst voor het hof van beroep worden overgelegd. De belasting is
bijgevolg niet verschuldigd omdat er geen vaststelling is die kan aantonen dat het gebouw
verwaarloosd was en die tijdens het jaar dat voorafgaat aan de invordering van de belasting,
werd opgesteld en betekend".
Grieven
De belastingverordening van 18 december 1995 van de eiseres, krachtens welke de litigieuze
belasting van het dienstjaar 2000 ten laste van de verweerder werd vastgesteld, heft
een belasting op volledig of gedeeltelijk verwaarloosde gebouwen, dat wil zeggen met
name op "de niet bewoonde of niet uitgebate gebouwen" en op de "de gebouwen waarvan
bepaalde niveaus onbewoond of niet uitgebaat worden" (artikel 1).
De staat van verwaarlozing van een gebouw maakt het voorwerp uit van een vaststelling
opgemaakt door een bevoegd agent van de Dienst der Financiën, binnen de maand
betekend aan de belastingplichtige (artikel 2).
"De belasting is jaarlijks verschuldigd vanaf 1 januari van het aanslagjaar dat volgt op
dat waarin de vaststelling van verwaarlozing werd opgemaakt en betekend zoals in het
artikel 2 gestipuleerd wordt" (artikel 5).
Uit de voormelde artikelen 2 en 5 van de belastingverordening volgt zonder enige
twijfel dat aan de inkohiering van de belasting het opstellen van een vaststelling van
verwaarlozing door een bevoegd agent van de Dienst der Financiën moet voorafgaan en
dat die vaststelling binnen de maand aan de belastingplichtige moet worden betekend.
Uit die belastingverordening volgt echter geenszins dat de aanwijzingen waaruit
volgens de agent van de Dienst der Financiën de staat van verwaarlozing blijkt, dat wil
zeggen het ontbreken van bewoning of exploitatie, moeten volstaan om het ontbreken van
bewoning of exploitatie aan te tonen: het staat vanzelfsprekend aan de belastingplichtige
om de juistheid of de pertinentie van de in aanmerking genomen aanwijzingen en van het
ontbreken van bewoning of exploitatie te betwisten. In dat geval hoort de eiseres, in het
kader van het geschil, de aanvullende bewijsmiddelen voor te leggen.
In dit geval, zoals de eerste rechter had opgemerkt, betoogde de verweerder "zelfs niet
dat het gebouw werd bewoond of geëxploiteerd". De verweerder betoogde dat evenmin in