AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

284 HOF VAN CASSATIE 28.1.09 - Nr. 73
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen het vonnis in hoger beroep van de correctionele
rechtbank te Charleroi, van 17 juni 2008.
De eiseres voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, een middel aan.
Raadsheer Paul Mathieu heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Damien Vandermeersch heeft geconcludeerd.
II. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Middel
Het bestreden vonnis stelt vast dat :
- de beklaagde P. T., die wegens verschillende overtredingen van het wegverkeersreglement,
vluchtmisdrijf en alcoholintoxicatie wordt vervolgd, op 19 maart
2004 is overleden,
- M. S. zich op 20 januari 2004 burgerlijke partij had gesteld tegen de
beklaagde en diens verzekeraar, de vennootschap Touring Verzekeringen,
- J.-P. T. op de rechtszitting van 11 januari 2005 het geding dat tegen zijn
vader is aangespannen, heeft hervat,
- de vennootschap Generali Belgium, die de verzekeraar is van M. S. en in
diens rechten is getreden ten belope van het bedrag van de schadevergoeding die
zij heeft uitbetaald, zich op 29 november 2005 burgerlijke partij heeft gesteld
tegen J.-P. T. en de vennootschap Touring Verzekeringen.
Krachtens artikel 41 van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekering-overeenkomst,
treedt de verzekeraar, die in het kader van een verzekering tot vergoeding
van schade de schadevergoeding heeft betaald, ten belope van het bedrag
van die vergoeding, in de rechten en rechtsvorderingen van de verzekerde of de
begunstigde tegen de voor de schade aansprakelijke derden.
Wanneer de verzekeraar het strafgerecht verzoekt de voor de schade aansprakelijke
derde te veroordelen om hem het bedrag terug te betalen van de vergoeding
die hij tot herstel van die schade heeft uitgekeerd, stelt hij geen rechtsvordering
in die onderscheiden is van deze van de getroffene maar oefent hij bij wege
van een afzonderlijke vordering, de rechtsvordering uit van de getroffene zelf, in
wiens rechten hij met toepassing van het voormelde artikel 41 is getreden.
Wanneer het bestreden vonnis vaststelt dat de indeplaatssteller zich burgerlijke
partij heeft gesteld vóór het verval van de strafvordering, verantwoordt het niet
naar recht zijn beslissing om de vordering van de indeplaatsgestelde niet ontvankelijk
te verklaren, op grond dat deze na het overlijden van de beklaagde werd
ingesteld.
Het middel is gegrond.