AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

Nr. 69 - 27.1.09 HOF VAN CASSATIE 273
Rechten van de Mens; Art. 14.1, BUPO-Verdrag.)
14º De procedure voor het hof van assisen houdt in dat de beschuldigde een gemotiveerde
uitspraak kan krijgen over de wettigheid en de regelmatigheid van het bewijs en
voldoende kan weten welke bewijzen of verweer de jury tot zijn beslissing heeft gebracht
en welke niet 9 . (Artt. 241, 294, 312bis, 313 en 377, Sv.)
15º De samenstelling van de jury en de procedure voor het hof van assisen, die niet
vergelijkbaar is met deze voor de correctionele of de politierechtbank, bieden de nodige
waarborgen tegen willekeur.
16º en 17° Bij ontstentenis van daartoe strekkende conclusies, is het veroordelend arrest
van het hof van assisen, ook wat de schuld betreft, regelmatig met redenen omkleed
wanneer het, zoals hier, de vaststelling bevat dat de jury bevestigend heeft geantwoord
op de vragen over de ten laste gelegde misdrijven die in de bewoordingen van de wet
zijn omschreven en waarvan alle bestanddelen zijn aangegeven 1011 . (Art. 149, Ger.W.)
(Y.)
ARREST
(A.R. P.08.1677.N)
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest, gewezen op 24 oktober 2008
door het Hof van Assisen van de Provincie Vlaams-Brabant, waarbij uitspraak
gedaan wordt over de tegen de eiser ingestelde strafvordering.
De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, een middel aan.
Raadsheer Luc Van hoogenbemt heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Marc Timperman heeft geconcludeerd.
II. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Middel
(...)
Tweede grief
3. De grief voert schending aan van de artikelen 149 Grondwet, 6.1 EVRM,
14.1 IVBPR, evenals 313, 341, 342, 348, 350 en 352 Wetboek van Strafvordering
en meer in het bijzonder miskenning van het gelijkheidsbeginsel, het recht
van verdediging, het recht op een onafhankelijke en onpartijdige rechter en het
recht op een eerlijk proces.
Vooreerst wordt in de grief gesteld dat de miskenning van eisers recht op een
eerlijk proces en zijn recht van verdediging blijkt uit het feit dat de eiser in de
onmogelijkheid was om schriftelijk verweer over de schuldvraag te voeren bij
middel van conclusies.
9 Ibid.
10 Zie Cass., 31 mei 1995, AR P.95.0345.F, AC, 1995, nr. 268.
11 Cass., 30 jan. 2007, AR P.06.1390.N, AC, 2007, nr. 55.