AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

256 HOF VAN CASSATIE 26.1.09 - Nr. 64
Is de beslissing om de zaak bij het paritair comité aanhangig te maken, die in die
omstandigheden op 31 mei 2001 is genomen, bijgevolg ambtshalve nietig of is ze niet
tegenstelbaar aan de werknemers ? Aangezien de wet van 19 maart 1991 hierop geen
duidelijk antwoord geeft, moet de oplossing gezocht worden in het Wetboek van vennootschappen,
zoals (de verweerster) betoogt maar wat de (eisers) niet meer erkennen;
Uit artikel 64, 2°, van dat wetboek blijkt evenwel dat de betrokken beslissing, zoals ze
is genomen, alleen nietig verklaard kan worden voor zover er sprake was van bedrieglijk
opzet. Uit artikel 178 volgt ook dat die nietigheid uitgesproken moet worden door de
rechtbank van koophandel, op verzoek van elke betrokkene;
De werknemers hebben te dezen de nietigverklaring van de beslissing om de zaak bij
het paritair comité aanhangig te maken, niet verkregen en zelfs niet gevraagd. (De
verweerster) leidt, op grond van de door haar aangevoerde rechtspraak en rechtsleer,
hieruit terecht af dat die beslissing ten volle geldt zolang ze niet nietig is verklaard;
Daarenboven valt uit het vonnis van de rechtbank van koophandel af te leiden dat de
werknemers niet het vereiste belang hebben om die beslissing nietig te doen verklaren;
Let wel, men mag zich hier niet vergissen : dit belang is niet het belang op grond
waarvan de huidige rechtsvordering van de (eisers) ontvankelijk is verklaard, en dat
bestaat in de vordering van het materieel voordeel, met name de gevorderde bijzondere
beschermingsvergoedingen; het belang waarop de (eisers) zich voor de rechtbank van
koophandel daarentegen niet kunnen beroepen, bestaat in het belang om een beslissing die
net ertoe strekte de wet van 1991 toe te passen en de belangen zelf van de beschermde
werknemers te waarborgen, door het paritair comité in staat te stellen vooraf na te gaan of
de voor het ontslag aangevoerde economische of technische redenen wel terecht waren,
nietig te doen verklaren wegens schending van de werkingsregels van de raad van
bestuur;
Daarenboven moet worden onderstreept dat de litigieuze beslissing evenmin krachtens
artikel 64, 2°, van het Wetboek van vennootschappen nietig verklaard kan worden, daar
niet is aangetoond dat de onregelmatige samenstelling van de raad van bestuur van 31 mei
2001 door bedrieglijk opzet zou zijn ingegeven. Welk bedrieglijk opzet kan er overigens
aan de basis liggen van de beslissing om zich te gedragen naar de wet van 19 maart
1991 ?
Kortom, niet alleen is die beslissing niet nietig verklaard, het ziet er ook niet naar uit
dat zij nietig verklaard kan worden. Het arbeidsgerecht, dat natuurlijk niet bevoegd is om
de beslissing nietig te verklaren, heeft bijgevolg evenmin enige geldige juridische reden
om, in casu, de beslissing aan de (eisers) niet-tegenstelbaar te verklaren;
Die beslissing van de raad van bestuur van de (verweerster) was dus doelmatig. Bijgevolg
moet worden vastgesteld dat de zaak daadwerkelijk door de werkgever bij het paritair
comité aanhangig is gemaakt, zoals vereist bij artikel 3, § 1, van de wet van 19 maart
1991. Daarenboven is gebleken dat er aan het enige vereiste van deze bepaling, met name
het aangetekend verzenden van de brief, is voldaan. Ten slotte moet worden opgemerkt
dat de (eisers) niet de vraag opwerpen of de vordering bij het paritair comité is ingesteld
op het ogenblik dat de werkgever nog maar alleen het voornemen had om de (eisers) te
ontslaan;
Daarenboven stellen zij de regelmatigheid van de beslissing zelf van het paritair comité
van 13 juni 2001 in vraag, op grond dat het paritair comité, in het beschikkend gedeelte
van die beslissing, verklaart dat 'het het bestaan erkent van economische redenen voor (...)
het ontslag van bepaalde personeelsafgevaardigden en kandidaat-personeelsafgevaardigden',
zonder de betrokkenen uitdrukkelijk bij naam te noemen. Dergelijke kritiek treft
geen doel, aangezien die betrokkenen, waaronder alle (eisers), werknemers waren die
vermeld werden in een lijst die gevoegd was bij de aanvraag van de werkgever. De