AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

282 HOF VAN CASSATIE 28.1.09 - Nr. 72
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen het vonnis in hoger beroep van de correctionele
rechtbank te Luik, van 23 juni 2008.
De eiser voert in een verzoekschrift dat aan dit arrest is gehecht, een middel
aan.
Raadsheer Paul Mathieu heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Damien Vandermeersch heeft geconcludeerd.
II. FEITEN
Bij verstekvonnis van 26 oktober 2006 had de politierechtbank te Luik C. G.
tot één enkele geldboete veroordeeld wegens overtreding van de artikelen 418 en
420bis van het Strafwetboek, 38, §1, 2°, van de wet betreffende de politie over
het wegverkeer (telastlegging A), alsook wegens drie overtredingen van het
wegverkeersreglement (telastleggingen B, C en D). Zij had daarnaast uitspraak
gedaan op de burgerlijke rechtsvordering die door P. D. is ingesteld.
De politierechtbank die uitspraak doet op het verzet van de beklaagde, heeft bij
vonnis van 1 maart 2007 dat verzet ontvankelijk en gedeeltelijk gegrond
verklaard.
Nadat de correctionele rechtbank die uitspraak doet op de hogere beroepen die
door de beklaagde en het openbaar ministerie tegen dat vonnis zijn gericht, heeft
vastgesteld dat het verstekvonnis van 26 oktober 2006 op 11 januari 2007 werd
betekend en dat uit het ontvangstbewijs bleek dat de beklaagde op 12 januari
2007 kennis had genomen van de akte van betekening, beslist zij dat het op 6
februari 2007 betekende verzet niet ontvankelijk was en heeft zij over de grond
van de zaak uitspraak gedaan.
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Middel
De correctionele rechtbank die kennisneemt van het hoger beroep van het
openbaar ministerie, heeft naar recht het verzet van de beklaagde niet ontvankelijk
verklaard wegens laattijdigheid. Deze beslissing houdt in dat het vonnis van
26 oktober 2006 waartegen verzet is aangetekend, volle uitwerking heeft.
Bijgevolg kon zij geen kennis nemen van de grondslag van het verzet en dus
evenmin van het verstekvonnis.
Het middel is gegrond.
Dictum
Het Hof,
Vernietigt het bestreden vonnis behalve in zoverre dat het verzet niet ontvankelijk
verklaart en uitspraak doet over de burgerlijke rechtsvordering.