AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

232 HOF VAN CASSATIE 22.1.09 - Nr. 58
De rechtzetting van 17 februari 1995, dat de bekendmakingen van overheidsopdrachten
in het Bulletin der aanbestedingen en in het Officieel Publicatieblad van de Europese
Gemeenschap verbeterde, bepaalde het volgende :
'Voor de werken waarop deze overheidsopdracht betrekking heeft, moet de aannemer
aantonen dat hij geacht wordt zijn verplichtingen inzake sociale zekerheid, belasting en
B.T.W. te hebben nageleefd; dat bewijs wordt geleverd door een "registratie". De registratieaanvraag
geschiedt overeenkomstig het koninklijk besluit van 5 oktober 1978. De
rechtzetting voegt hieraan toe : "voor de regelmatigheid van de offerte (op het tijdstip van
de neerlegging), is het voldoende dat een afschrift van de registratieaanvraag bij de offerte
is gevoegd". De rechtzetting vermeldde ten slotte dat "er geen enkele toewijzingsbeslissing
genomen zal worden voordat de bevoegde instantie uitspraak heeft gedaan over de
(registratie)aanvraag".
Het bijzonder lasterkohier werd gewijzigd door een rechtzetting, die deze bepalingen
hieraan toevoegde en daarenboven het volgende bepaalde : 'In zijn inschrijving verklaart
de inschrijver, op straffe van nietigheid van zijn offerte, dat hij rekening gehouden heeft
met deze rechtzetting nr. 1'.
b) Onregelmatigheid van de offerte van de (eiseressen) en nietigheid
De (eiseressen) hebben bij hun inschrijving niet de registratieaanvragen gevoegd die
door de tweede eiseres en door hun tijdelijke vereniging hadden moeten zijn ingediend.
De door de Duitse overheden overhandigde sociale en fiscale attesten hadden die waarde
niet en beantwoordden aan een andere verplichting tot overlegging, zelfs al waren deze
ook vereist om de registratie te verkrijgen (zie hiervoor).
Zowel artikel 15, §3, 4 en 7, van voormeld koninklijk besluit van 22 april 1977, als de
rechtzetting nr. 1 van het bijzonder lasterkohier, vereisten overigens dat de inschrijver
geregistreerd zou zijn, overeenkomstig het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 tot
uitvoering van de artikelen 299bis van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen en van
artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28
december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders.
De (eiseressen) hebben verzuimd het afschrift van hun registratieaanvragen bij hun
offerte te voegen en hebben aldus niet voldaan aan een vormvereiste dat voorgeschreven
was in de rechtzetting nr. 1 van het bestek.
De rechtzetting van het bijzonder lasterkohier bepaalde uitdrukkelijk dat 'de inschrijver
in zijn inschrijving, op straffe van nietigheid van zijn offerte, verklaart dat hij rekening
heeft gehouden met deze rechtzetting nr. 1'.
In zijn beslissing tot gunning van de opdracht stelt de (verweerster) met betrekking tot
de inschrijver aan wie de opdracht werd gegund, vast dat 'deze offerte vijf keer de eerste
plaats in de rangschikking behaalde (...) en (...) daarenboven als regelmatig moet worden
beschouwd, gelet op (...) de overeenstemming van de offerte met de essentiële bepalingen
van het bestek en met de bepalingen van de rechtzetting nr. 1, waarmee de inschrijver bij
het opmaken van zijn offerte rekening heeft gehouden'.
Artikel 25 van het voormelde koninklijk besluit van 22 april 1977 bepaalt het
volgende : 'onverminderd de nietigheid van elke inschrijving wegens afwijking van de
essentiële besteksbepalingen zoals die van artikel 14, tweede lid, kan het bestuur inschrijvingen
als onregelmatig en derhalve als niet bestaande beschouwen, indien zij niet overeenstemmen
met de bepalingen van afdeling 2, enig voorbehoud inhouden, of bestanddelen
bevatten die niet met de werkelijkheid overeenstemmen'. Die verordenende bepaling
maakt dus een onderscheid tussen de bepalingen die voorgeschreven zijn op straffe
van - volstrekte - nietigheid, en die waarvoor de administratie over een discretionaire
beoordelingsvrijheid beschikt.