AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

Nr. 75 - 29.1.09 HOF VAN CASSATIE 291
kruiste, ongetwijfeld wist en ook diende te weten dat hij de lasthebber hierdoor dwong om
die cheque in eigen naam te innen alvorens het geld aan zijn lastgever derwijze over te
maken dat de precieze herkomst van het geld hoe dan ook geheim bleef", schendt zowel
de artikelen 14, 17, 37 en 38 van de wet van 1 maart 1961 als het wettelijk begrip
vermoeden alsook de artikelen 1349 en 1353 van het Burgerlijk Wetboek, aangezien het
aan de door het arrest aangewezen gegevens een gevolg verbindt dat op grond daarvan
niet kan worden verantwoord.
Derde onderdeel
Krachtens artikel 1239 van het Burgerlijk Wetboek kan de betaling gedaan worden aan
iemand die volmacht van de schuldeiser heeft, terwijl de lastgeving naar luid van artikel
1984 van hetzelfde Wetboek een handeling is, waarbij een persoon aan een ander de
macht geeft om iets voor de lastgever en in zijn naam te doen.
Het arrest heeft niet zonder die bepalingen te schenden kunnen beslissen dat de eiser
die wist dat de tweede verweerder lasthebber was, die hoedanigheid miskend heeft door
hem een op zijn naam gestelde cheque te overhandigen voor een betaling die voor zijn
lastgever was bestemd.
Vierde onderdeel
Nergens in zijn procesgeschriften heeft de eiser aangevoerd dat hij "redenen had om te
denken dat hij een betaling 'in het zwart' ontvangen had".
Als het bestreden arrest van 12 december 2006 aldus moet worden uitgelegd dat de
procesgeschriften van de eiser die bewering wel degelijk bevatten, voegt het daaraan een
element toe dat er niet in voorkomt en miskent het derhalve de bewijskracht ervan (schending
van de artikelen 1319, 1320 en 1322 van het Burgerlijk Wetboek).
Aangezien het hof van beroep in zijn arrest niet aangeeft op welke gegevens het zich
baseert om een dergelijke bewering aan de eiser toe te schrijven, kan het Hof niet nagaan
of zijn beslissing gegrond is op gegevens die regelmatig tijdens het debat zijn overgelegd
dan wel op gegevens die de rechter uit eigen wetenschap kende. Het schendt derhalve
zowel de regels inzake bewijs (schending van de artikelen 1315, 1349 en 1353 van het
Burgerlijk Wetboek en 870 van het Gerechtelijk Wetboek) als artikel 149 van de
Grondwet.
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Eerste middel
Tweede onderdeel
Over het middel van niet-ontvankelijkheid, dat door de eerste verweerder in dit
onderdeel wordt aangevoerd: het middel heeft geen belang
De eerste verweerder voert aan dat de redenen van het arrest waartegen het
middel opkomt, ten overvloede gegeven zijn, zodat het dictum van het arrest
verantwoord blijft door de niet bekritiseerde overweging dat, "ten gevolge van
het feit dat de litigieuze cheque op naam van een lasthebber gesteld is en dat de
notaris het door hem op te maken en door de lasthebber te ondertekenen
ontvangstbewijs niet heeft opgemaakt, de identiteit niet bekend is van degene
van zijn cliënten, de coöperatieve vennootschap Brasserie Dawance of de in
eigen naam optredende [eerste verweerder] aan wie de [eiser] dat bedrag ter
beschikking stelde".