AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

Nr. 17 - 8.1.09 HOF VAN CASSATIE 65
verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen;
- de artikelen 807, 809 en 859 van het Gerechtelijk Wetboek.
Aangevochten beslissingen
Het bestreden vonnis verwerpt de vordering (van de eiser) die ertoe strekt de
verweerder te veroordelen om hem te vrijwaren tegen de veroordelingen die tegen hem
ten voordele van B. zullen worden uitgesproken.
Het verantwoordt die beslissing met de gehele motivering die hier als volledig weergegeven
wordt beschouwd, inzonderheid met de overweging, zakelijk weergegeven als
volgt:
"(De eiser) kan geen aanspraak maken op een recht waarin de van kracht zijnde wetten
niet voorzien, aangezien artikel 80, §2, van de wet van 9 juli 1975 te dezen bepaalt dat een
subrogatoire rechtsvordering enkel kan worden ingesteld wanneer de schade is vergoed;
Er is dus alle reden om dat punt van de vordering te verwerpen, te verwijzen naar de
uitstekende motivering van de eerste rechter en het beroepen vonnis te bevestigen, aangezien
de eiser geen aanspraak kan maken op meer rechten dan (het slachtoffer)".
De motivering van het beroepen vonnis waarnaar het bestreden vonnis verwijst, luidt
als volgt:
"Uit het opsporingsonderzoek blijkt duidelijk dat de (verweerder) de dag van de feiten
met een niet verzekerd voertuig reed; het Gemeenschappelijk Motorwaarborgfonds wil
hem dus doen veroordelen om aan het Fonds de bedragen te betalen die het aan de benadeelden
uitgekeerd heeft, en het eist de betaling van een bedrag van 6.307,25 euro
(254.434 frank) dat op 5 juli 1996 is betaald aan de verzekeringsmaatschappij Axa
Belgium, die de materiële schade van het (slachtoffer) dekte;
Bovendien eist het dat het zou worden gevrijwaard tegen elke veroordeling die tegen
het Fonds zal worden uitgesproken ten voordele (van het slachtoffer);
Terecht werpt de (verweerder) op dat het Gemeenschappelijk Motorwaarborgfonds
over een subrogatoire rechtsvordering beschikt in zoverre het schade heeft vergoed (cf.
artikel 80, §2, van de wet van 9 juli 1975);
Daarenboven kan het Gemeenschappelijk Motorwaarborgfonds, dat in de rechten
getreden is van de benadeelde die vergoeding gekregen heeft, tegen de (verweerder) niet
meer rechten doen gelden dan (het slachtoffer);
De in die bewoordingen gestelde tussenvordering is derhalve niet gegrond".
Grieven
Eerste onderdeel
Artikel 50, §1, eerste lid, 2°, van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der
verzekeringsondernemingen, thans artikel 80, §1, eerste lid, sedert de wijziging van de
nummering van deze wet ten gevolge van het koninklijk besluit van 12 augustus 1994,
bepaalt met name dat elke benadeelde van het Gemeenschappelijk Motorwaarborgfonds
de vergoeding kan bekomen van de schade voortvloeiende uit lichamelijke letsels die door
een motorrijtuig zijn veroorzaakt wanneer geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming
tot die vergoeding verplicht is omdat de verzekeringsplicht niet nageleefd werd.
Artikel 50, §2, eerste lid, van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen,
thans artikel 80, §2, eerste lid sedert de wijziging van de nummering
van deze wet ten gevolge van het koninklijk besluit van 12 augustus 1994, bepaalt dat
in de gevallen bepaald in §1, het Fonds, in zoverre het de schade heeft vergoed, in de
rechten van de benadeelde treedt tegen de aansprakelijke personen en eventueel tegen hun
verzekeraars.