AC 01 2009 (PDF, 1.76 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie

294 HOF VAN CASSATIE 29.1.09 - Nr. 76
Het verantwoordt die beslissing op alle gronden die hier als volledig weergegeven
worden beschouwd en inzonderheid op grond van de overweging, zakelijk weergegeven
als volgt:
"Artikel 4, §1, tweede lid, van de wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in
gerechtszaken bepaalt dat de akte tot inleiding van het geding in het Frans wordt gesteld,
indien de verweerder woonachtig is in het Frans taalgebied, in het Nederlands, indien de
verweerder woonachtig is in het Nederlands taalgebied; in het Frans of in het Nederlands,
ter keuze van de eiser, indien de verweerder woonachtig is in een gemeente van de Brusselse
agglomeratie of geen gekende woonplaats in België heeft.
Te dezen werd de gedinginleidende dagvaarding in het Frans betekend aan '(la demanderesse),
sans profession, née le 3 mars 1932, domiciliée à Woluwe-Saint-Lambert, rue
Vergote 26'. Het wordt niet betwist dat (de eiseres), zoals tevens blijkt uit het aan de
dagvaarding gehechte uittreksel uit het rijksregister, al meer dan dertig jaar, namelijk
vanaf 6 december 1976, op het bovenvermelde adres in de bevolkingsregisters is ingeschreven
als hebbende aldaar haar hoofdverblijf.
(De eiseres) voert nochtans aan dat voor de toepassing van de voormelde bepaling van
de wet op het gebruik der talen in gerechtszaken onder 'woonplaats' moet worden verstaan
de plaats waar zij haar hoofdverblijf heeft, te dezen het domein Everberg, dat in het
Nederlands taalgebied gelegen is en waar de partijen werkelijk wonen sedert 1957, en dat
hun inschrijving in het register van de gemeente Sint-Lambrechts-Woluwe 'puur fictief' is.
De wet op het taalgebruik in gerechtszaken omschrijft het begrip woonplaats niet. Het
is nochtans overduidelijk dat voor de toepassing van de bovenvermelde bepaling van deze
wet die, zoals de aanhef aangeeft, een gerechtelijke materie regelt, de gerechtelijke woonplaats
in de zin van artikel 36 van het Gerechtelijk Wetboek en niet de burgerlijke woonplaats
in de zin van artikel 102 van het Burgerlijk Wetboek in aanmerking moet worden
genomen, ook al dagtekent het Gerechtelijk Wetboek van na de wet van 1935 op het taalgebruik
(zie in die zin: G. Closset-Marchal, 'Considérations sur l'emploi des langues
devant les juridictions civiles, commerciales et du travail au premier degré, Annales de
droit de Louvain, 1989, p 183; D. Lindemans,Taalgebruik in gerechtszaken, A.P.R., 94,
p.58).
Artikel 2 van het Gerechtelijk Wetboek bepaalt trouwens dat 'de in dit wetboek gestelde
regels van toepassing zijn op alle rechtsplegingen, behoudens wanneer deze geregeld
worden door niet uitdrukkelijk opgeheven wetsbepalingen of door rechtsbeginselen,
waarvan de toepassing niet verenigbaar is met die van de bepalingen van dit wetboek'.
Te dezen bestaat er geen gevaar voor tegenstrijdigheid, omdat de wet op het taalgebruik
in gerechtszaken het begrip woonplaats nergens omschrijft.
Bovendien moet de dagvaarding, zoals het op verzet gewezen vonnis van 15 februari
2006 terecht opmerkte, worden betekend overeenkomstig de artikelen 33 en volgende van
het Gerechtelijk Wetboek, die, in een strikt na te leven volgorde, de verschillende wijzen
van betekening opsommen.
Krachtens artikel 35 van het Gerechtelijk Wetboek geschiedt de betekening, indien zij
niet aan de persoon kan worden gedaan, aan de woonplaats, of bij gebreke van een woonplaats,
aan de verblijfplaats van de geadresseerde. Het afschrift van de akte wordt ter hand
gesteld aan een bloedverwant, aanverwant, dienstbode of aangestelde van de geadresseerde.
Artikel 36 van het Gerechtelijk Wetboek preciseert dat onder woonplaats wordt
verstaan, de plaats waar de persoon op de bevolkingsregisters is ingeschreven als
hebbende aldaar zijn hoofdverblijf. Artikel 38, §1, van het Gerechtelijk Wetboek bepaalt
dat, 'ingeval het exploot in andere dan in strafzaken niet kan worden betekend zoals vastgesteld
in artikel 35, de betekening bestaat in het door de gerechtsdeurwaarder achterlaten
aan de woonplaats of, bij gebrek aan een woonplaats, aan de verblijfplaats van de geadres-