Programi nacional PËr

PARATHËNIE
Të nderuar,
Sikurse në botë ashtu edhe te ne, në dekadën e fundit të shekullit të kaluar
dhe në fillim të këtij shekulli, në sistemin arsimor ndeshen inovacione të shumta që
nxiten nga ndryshimet e mjedisit që i rrethon. Nga njëra anë u paraqitën ndryshime
të thella në humanizëm dhe në rregullimet shoqërore, kurse nga ana tjetër zhvillimi
tekniko-teknologjik përjeton ekspansion deri në kufij të paparashikueshëm. Këto
trende i diktojnë subjektet ekonomike, më saktësisht ndërmarrësit dhe menaxhuesit
e tyre.
Nga shkenca kërkohen zgjidhje të reja. Vlera e e përdorshme e njohurisë në disa
lëmi është vetëm disa vite. Shpejtësia e transmetimit së informatave vazhdimisht
rritet. Përthellohet ndarja ndërmjet shteteve të zhvilluara dhe atyre të pazhvilluara në
botë, si dhe ndërmjet të pasurve dhe të varfurve në një shtet. Procesi i globalizimit
promovohet në të gjitha sferat. Në kushte të atilla ndryshohen sistemet e vlerave,
kurse me të edhe mënyra e të jetuarit.
Kjo periudhë për gjeneratat e reja karakterizohet me rritjen e dëshirës për cilësi
më të mirë të jetesës dhe krijimit të të mirave të reja, të dëshirës së njohjes së botës
dhe avanturizmit të theksuar, vetëdije më të lartë ekologjike, dëshirë për argëtim
dhe jetë të lirë, pavarësi dhe individualitet më të madh. Por, gjithashtu hasen edhe
disa dukuri negative, siç janë varshmëria nga duhani, alkooli dhe droga; sjellje të
pakulturuara dhe të pahijshme në vendet publike; raporte më liberale në shkollë
gjatë orëve dhe midis tyre; jomotivim për disa aktivitete të dobishme jashta mësimit;
krizë e vlerave dhe moralit.
Në rrethana të tilla, shkollat nuk arrijnë të gjenden në mënyrë më adekuate.
Përshtatja drejt kërkesave të reja realizohet me vështërsi, me ndjenjë se ndryshimet i
rrënojnë “konceptet e tyre të mira të vjetra” e që i takojnë “kohërave të mira të vjetra”.
Ajo është në thelb arsyeja për ndryshimet e realizuara me ngadalësi. Mënyra e vjetruar
e punës, shpie deri tek ajo që të produkohen kuadro të cilët nuk janë të përgatitur në
mënyrë adekuate t’i përgjigjen nevojave të tregut të punës. Si imperativ i filozofisë
së vendosur për mësim të përjetshëm, imponohet nevoja për institucionalizimin e
sistemit për arsimim të vazhdueshëm dhe arsimim të të rriturve.