Spadkobiercy Winneto..

Jak się rzucili, by zawiesić je sobie na piersiach! Cieszyli się głośno, a ich radość
zataczała coraz szersze kręgi wśród zgromadzonego tłumu. Wśród coraz głośniejszego
aplauzu Tatella-Sata zawołał:
— Jesteście naszymi przyjaciółmi! Jutro zawiązany zostanie nowy komitet, który zajmie
się sprawami klanu Winnetou. Pojutrze wszyscy wyżsi i niżsi wodzowie udadzą się na Górę
Grobów Królewskich, aby odnaleźć naszą zaginioną przeszłość. Howhg!
Ta wiadomość spotęgowała jeszcze powszechny entuzjazm. Młody Orzeł odleciał z
powrotem do swojej wieży. Ja natomiast postanowiłem przejść się z Serduszkiem po całej
dolinie, wśród wszystkich zgromadzonych tu grup. W końcu dotarliśmy aż do kantyny, gdzie
ciągle jeszcze leżały starannie przykryte i pilnowane przez dwóch Komanczów ciała
Entersów. Nie mieliśmy dotąd czasu się nimi zająć. Naszym obowiązkiem było teraz urządzić
im godny, prawdziwie ludzki pogrzeb. Spełniając ostatnią wolę zmarłych sprawdziliśmy też
imiona na ich gwiazdach Winnetou. Hariman wybrał na swego podopiecznego mnie, Zebulon
— Serduszko. Tak więc ci, którzy niegdyś czyhali na nasze życie, na skutek wewnętrznej
przemiany stali się naszymi opiekunami i oddali za nas swoje życie!