14.05.2013 Views

re - Ateneo de Madrid

re - Ateneo de Madrid

re - Ateneo de Madrid

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

— 466 —<br />

Dura <strong>re</strong>spuesta; más dura y cruel por la ocasión, que las <strong>de</strong>sp<strong>re</strong>ciativas<br />

formas usadas en Santiago contra los que con todo <strong>de</strong><strong>re</strong>cho querían penetrar<br />

en las Cortes en nomb<strong>re</strong> <strong>de</strong> Galicia, bajo cuyo cielo se celebraban y en don<strong>de</strong><br />

los ajenos á ella hablaban en su nomb<strong>re</strong>. La <strong>de</strong>sabrida soberbia manifestada<br />

en Santiago en el 1.° <strong>de</strong> Abril <strong>de</strong> 1520, sólo podía tener digna <strong>re</strong>p<strong>re</strong>sión con<br />

la <strong>re</strong>pulsa <strong>de</strong> la Ooruña, que fue entonces la exp<strong>re</strong>sión <strong>de</strong> toda Galicia:<br />

—¡Que se fuese!<br />

No me<strong>re</strong>cía más.<br />

Manuel Murguía.<br />

Coruña, Julio <strong>de</strong> 1907.<br />

Adiós líos, adiós fontes,<br />

adiós <strong>re</strong>gatos pequeños,<br />

adiós vista dos meus olios,<br />

non sei cando nos ve<strong>re</strong>mos.<br />

Miña térra, miña térra,<br />

térra don<strong>de</strong> m'eu criey,<br />

hortiña que quero tanto,<br />

figueirifias que prantey.<br />

Prados, ríos, arbo<strong>re</strong>das,<br />

pina<strong>re</strong>s que move o vento,<br />

paxariños piado<strong>re</strong>s,<br />

oasiña d'o meu contento.<br />

Muhiño d'os castaña<strong>re</strong>s,<br />

noites eraras <strong>de</strong> luar,<br />

campaniñas trimbadoras<br />

d'a ig<strong>re</strong>xiña d'o lugar.<br />

Amoriñas d'as silveiras<br />

qu'eu lie dab'o meu amor,<br />

caminiños antr'o millo...<br />

¡Adiós para sempr'adios!<br />

O<br />

Adiós ríos, adiós fontes.<br />

¡Adiós groria! ¡Adiós contento!<br />

¡Deixo á térra on<strong>de</strong> nacin,<br />

<strong>de</strong>ixo á al<strong>de</strong>a que conoco<br />

por un mundo que non vin!<br />

Deixo amigos por extraños,<br />

<strong>de</strong>ixo á veiga pó lo mar,<br />

<strong>de</strong>ixo, en fin, canto ben quero...<br />

¡Quen pu<strong>de</strong>ra n'o <strong>de</strong>ixar!<br />

¡Mais son probé, é mal pecado!<br />

A miña térra n'é miña<br />

qu'hastra lie dan <strong>de</strong> p<strong>re</strong>stado,<br />

a veira por que camina<br />

o que naceu <strong>de</strong>sdichado.<br />

Téñovos, pois, que <strong>de</strong>ixar,<br />

nortina que tanto amei,<br />

fogueiriña dó meu lar,<br />

arboriños que prantei,<br />

fontiña do cabañar.<br />

Adiós, adiós que me vou,<br />

herbiñas d'o camposanto,<br />

don<strong>de</strong> meu pai s'enterrou,<br />

herbiñas que biquey tanto,<br />

terrina que nos criou.<br />

Adiós Virxe d'Asunción,<br />

branca com'un serafín,<br />

lévovos n-o coracón:<br />

pedí<strong>de</strong>lle á Dios por min,<br />

¡miña Virxe d'Asunción!<br />

<strong>de</strong>cisión <strong>de</strong> la población <strong>de</strong> permanecer fiel al Po<strong>de</strong>r <strong>re</strong>al. «Oyda e platicada en uro. ayuntamiento con la mayor e mas<br />

principal parte désta cibdad en un acuerdo e conformidad fue <strong>de</strong>liberado», etc., acordaron Concejo y principales vecinos<br />

«<strong>de</strong> no ymbiar persona ninguna <strong>de</strong> parte <strong>de</strong>sta cibdad ni dar otra <strong>re</strong>spuesta ala dicha carta hasta tanto que por<br />

vra. inagestad ó por sus gobernado<strong>re</strong>s nos fuese mandado, e quedando este acuerdo se dio al mensagero por <strong>re</strong>spuesta<br />

solamente que se fuese...»

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!