Norman Davies - Avrupa Tarihi

Dıvısd et Imlıvış« Bolımmüj ve Cafurılotım /\vf »pa, /9-f~>-199/ 1163
Sovyet silahlı kuvvetleri muazzam ve çok saygın bir güe olmasına rağmen,
bağımsız bir eylem için gerekli butun yeteneklerden yoksundu: parti hiçbir
şeyi şansa bırakmıyordu. Bulun ordu subaylarının Paı lı-güdümündeki akademilerde
eğitilmeleri yeterli değildi, onlar yalnızca SBKP'ye katdarak terfi
alabilirler ya da onların yanında çalışan bir politrul: veya "siyasi yönetici"nin
imzası olmadan hiçbir emri uygulayamazdı. Bütün askeri hiyerarşi dokusu, kıdemli
üyelerinin Genel Kurmayın en önemli mareşallerini içerdiği ve asılarının
tamamen alt kademenin kilit görevlerini doldurduğu Glavpoliı'in, Temel
Siyasal-Askeri Daire ajanlarınca yürütülüyordu. Usulen, füze birliklerine kendi
savaş başlıklarının, paraşüt birliklerine kendi ulaşımlarının kontrolü verilmiyordu
ve tank birlikleri de kendi mühimmat ve yakıtlarına sahip olamıyordu.
Sovyet Silahlı Kuvvetleri dört ana öğeden oluşuyordu (stratejik nükleer
kuvvetler, hava kuvvetleri, kara kuvvetleri ve donanma). F.n güçlü zamanlarında
muhtemelen on milyon askere sahiplerdi. Efendilerinin istemlerine göre,
düşünebilecek en korkunç ya da en aciz güç olarak tasarlanmıştı. 1955'ıeıı
beri-Varşova Paktı NATO'ya gecikmiş bir tepki olarak kurulduğu zaman, Sovyet
Ordusu, henüz bürokrasinin diğer katmanının ayağına dolanmamıştı. Paktın
yönetimindeki mutlak kontrolü ellerinde tutuyorlardı, merkezi Varşova'da
değil Moskova'daydı.
Sovyet güvenlik güçlerinin ölçü ve örgütlenmesi başka yerlerdeki karşıtlarına
biraz benziyordu. Onları "gizli polis" olarak adlandırmak kötü bir benzetmedir.
KGB; C1A, FBI ve ABD Sahil Muhafaza'nın diğer birçok fonksiyonlarıyla
iş görmek üzere bir araya getirilmiş eşitiydi. Dış istihbarattan başka,
çeşitli masaları Gtılag, Glnvpoiif, milis güçler ve sansür sistemini yürütüyordu.
Ancak temel görevi, kendini her şey ve herkesten haberdar kılmaktı ve mevcut
bülün imkânları kullanarak "güvenilmez unsurlar"ın kökünü kazımaktı. Gök
mavisi apoletti üniformalı memurlarına her Sovyet kentinde rastlanabilirdi.
Muazzam bir muhbir, gangster, halk arasına karışmış gizli ajan ordusu ve orduyu
denetlemek, sınırlan ve kamplardaki insanları gözetlemek, isyanları bastırmak
ve Parti seçkinlerini korumak üzere eğitilmiş sayıları bir milyona ulaşan
dahili birliklerden oluşan bir eş orduya komuta ediyordu. En kamusal ve
kutsal görevleri olarak, Lenin'in anıtmezarında nöbet tutuyorlardı. Moskova'nın
merkezindeki Lytıbiaııka Saravındaki merkezleri kurucuları Feliks Cerzinkı'nin
bir heykeline bakıyordu. Bütün Rusya'da en korkulan zindanlara sahipli.
Resmi olarak sınıfsız Sovyet toplumu, Parti seçkinleriyle halkın geri kalanı
arasında giderek büyüyen bir uçurumla idare ediliyordu. Tasfiyeler durur
durmaz, devlet mallarını kendi kullanımları için aşırmak, himaye yoluyla zengin
ve güçlü olmak için ııomeııljltfiunı üyeleri konumlarını sağlama alabildiler.
Üst kademelere lüks katlar, yazlıklar (daçalar), pahalı limuzinler, kapalı mağazalara
özel giriş izni, Batı nakit paraları ve yurtdışı seyahatleri gibi ayrıcalıklar
tahsis edildi. Onlar, 1957 yılı kadar erken bir dönemde Milovan Cilas'ın açıkladığı
gibi, "Yeni Sınıf", mülkiyetli Kasttı. Buna karşın kolektif köylüler serde-