Norman Davies - Avrupa Tarihi

Divis« et Imfinsti. CüİKfuııu.s ve DııUııılCintii Av/upe. 1945-199} 1 183
büyük bir masrafa sokıu. 1960'ların tehdit dolu atmosferini yatıştırarak
"delenle dönemi"ne giden yolu açtı.
Detente birden çok anlam taşıyan diplomatik bir terimdir, isteyene göre
ya "yumuşama" ya da "ılıman bir hava durumu" anlamında kullanılıyordu.
Ateşlenmeye hazır silahlar için kullanılan bir Fransız sözüdür de. 1970'ler
bağlamında, bu açıkça baskıların kaldırılması anlamına geliyordu; ancak bu
serbestliğin ölümcül bir etkiye sahip olacağı tümüyle varsayıma açıktı.
Bonn'un Osipoftltfc'ınin ve SALT ['in gelişmesinin yanında, detenic'a
önemli bir teşvik uzak Çin'de aranmalıdır. 1972'de Amerikan Başkanı Richard
Nixon yaşlı Başkan Mao'yu ziyaret elti, böylelikle "Çin kartını oynadı". Soğuk
Savaşın iki kutuplu yapısı Sovyet bloğu, Çin ve Batı'dan oluşan yeni üçlü bir
biçim aldı. Sovyet liderler Beijing'le kaygı verici yenışememeye boyun eğip,
Avrupa'daki pozisyonlarını stabilize etmek için kendilerini zorunlu hissettiler.
Hepsinden önemlisi Stalingrad zaferinden oıuz yıl sonra Sovyetler Birliği hâlâ
Balı yakasında resmi bir çözüm olmaksızın yaşamak zorundaydı. Tartışmalar
1970'ıe başladı ve 1973'ien 1975'e kadar devam eden Helsinki'deki Avrupa
Güvenlik ve İşbirliği Konferansı (AG1K) ile son buldu.
Sovyet bakış açısından, Helsinki Nihai Senedi asla var olmayan Alman Barış
Anılaşmasının yerini aldı. Batılı bakış açısından. Doğu Avrupa'daki Sovyet
egemenliğinin zor yoluyla bitirilemeyeceği ve istikrar kazanmanın Sovyetlere
siyasal açıdan oldukça pahalıya patlayacağı yönündeki kararın kabulünün bir
işaretiydi. Görüşmelerin ürünü, güvenlik konularında, karşılıklı görüşbirliği
ve barışçıl değişiklikler dışında Avrupa'nın var olan sınırlarını garanti altına
alan bir anlaşmaydı. İkinci ürün, gelişen ekonomik işbirliği konusunda maddeler
içeımesiydi. Üçüncü ürün, geniş kapsamlı kültür ve iletişim projelerini
geliştirmeyi ve insan haklarını garanti allına alan bir anlaşmayı içermesiydi.
Bu siyasal bir etiketti. 1975'ıe Nihai Senedin imzalandığı günden itibaren, Doğu
rejimleri yurttaşlarının haklarına saygılı olmayı ya da onların ciddi girişimlerini
ihlal nedeniyle teşhir edilmeyi seçmek zorundaydılar,
Helsinki Nihai Senedi, Sovyetlerin Doğu Avrupa'yı işgalinin bir teslimi olduğu
gerekçesiyle birçoklarınca eleştirildi. Aynı zamanda Sovyet bloğundaki
siyasi muhalifleri de resmen yüreklendirdi. Polonya'da, Dayanışmanın selefi
KOR'a, Çekoslovakya'da Vaclav Havel liderliğindeki Madde 77 grubuna ve
Sovyetler Birliğindeki birçok "Helsinki Koşulu Komitelerinin" erkenden ortaya
çıkmasına dayanak oldu. Andropov KGB'si tarafından toptan göz ardı edildi;
Avrupa'dan ilgisini kesmek için bir neden görmeyen ve Sovyet ihlallerinin
devam ettiği görüşünde olan Başkan Carter'tn Amerikan yönetimi tarafından
ciddiye alındı. 1970'lerin sonlarında Batı'da üç yeni yüz ortaya çıktı. 1978'de
kendini Hıristiyan Avrupa'yı yeniden birleştirme görüşüne adamış Slav kökenli
bir Papa Aziz Petrus'un tahtına oturdu. 1979 da çok metanetli bir kadın
Douıting Street 10 Numaraya taşındı. O, çok geçmeden Kremlin tarafından
"Demir Leydi" olarak adlandırılacaktı. 1980'de emekli bir film artisti Beyaz Sarayın
Oval Ofisine geçti. "Büyük İletişimci", Sovyetler Birliğini çok geçmeden
"şer imparıorluğu" olarak adlandıracaku. Bu üç kişilik. Doğu-Baiı ilişkilerine