Norman Davies - Avrupa Tarihi

Genç Beethoven 1817. Beethoven görkemli hır "Alman Senfonisi" fikrini tasarladı.
Bunun koro tarafından söylenen bir finalle son bulabileceğini duşundu, ilk notaları
bir Adagio Cantique, "eski makamlardan bir Senfonideki dini hır şarkıyı zikretmiştir...
Adagio'ûa metin bir Yunan miti (veya) Cantique Kcclesiasiique olacaktı.
Allcgro'dsysa bir Bak tıs bayramı."- Ancak 1823'ün Haziran veya Temmuzunda
Lam olarak Lirik Deyişe döndü ve sonra sürekli bir kaygı içinde kaldı. O yıllar boyunca,
ilerleyen sağırlığı nedeniyle sert ve umutsuz bir halde. Missa Sotcmııis ve Op.
109-1'i piyano sonatlarının harika akışı sayesinde sıkıntısının üstesinden geldi.
Ancak R minör (op.12â) 9. senfoni (koral), entelektüel buluş ve duygusal cesaretin
doruğuna ulaşacaktı. Kısa. fısıldayan bir prologum sonra, ilk muvman (seslerin
tiz veya basa doğru ilerlemesi, e.n.) allegro ma non trop/m, Re minörün alçalan aktırtunu
birlikle çalan orkestranın olağanüstü çınlamasıyla başlamaktadır. Ikinei muvman.
molto vivaee. "şkerzoların en tanrısalı" müzik tamamen durduğunda, sadece
ikiye katlanmış bir enerjiyle başlamak için momentlerle noktalanmaktadır. Üçuncu
muvman. adagio, iç içe geçen çok soylu iki melodinin etrafında inşa edilmiştir.
Kinalc geçişe, iki üıılti kakofoni ya da "yaygara" patlaması arasında önceki konuların
dağınık bir resitaline parantez açmak şeklinde bir yol bulundu. Bu. sırası gelen.
bas sesinin çınlayan yalvarışı tarafından yarıda kesilir: "O Freıınde. nıelu diese
Tvcnv!" (Ky arkadaşlar, bu lonlar dcgil! Memnuniyet, dolu bir şeyler söyleyelim.) Nefesli
çalgılar kısa bir yeni melodi çalmaktadır. Tutkulu Re majör anahtarında, trompetler
anahtarında tekrarlanan en basit, fakat ılım senfonik melodilerin en güçlüsü
olmuştur. Bili allı notalık bir dizide, ardışık olmayan sadece iiç ntıla vardır. Beethoven'in
Schiller'in şiirlerini yeniden düzenlemesini taşıyacak olan bu tondu.
Çalgıcıları ve din ley irileri efor ve hayal gücünün dış âlemlerine yönelten bu
birbiri ardına göz alıcı karmaşıklıklardır. Tam bir koro ve dört solist orkestraya katılır.
Kuartet temayı iki varyasyonla söyler. Tenor, Türk zilleriyle bir askeri marşın
nağmelerini söyler, "Vlullu. gökyüzünde giden güneşler kadar mutlu." Orkcstral bir
interlüd ikili Tügde. giirleyen koroya yol açar "Ky. milyonlar, sizi kucaklarım!" Solistler.
diğer bir ikili fiıg sopranoları on iki bilimsiz ölçü için üst perdeden bir La'ya çıkmak
için ilmeden Önce, Sebiller'in açılış dizeleri üzerine koroyla konuşurlar. Parçanın
biliş bölümü, solistlerin bir çeşit "evrensel d a ire "ye karıştıklarını, bir tumturaklı
polifoni girişi ve ana konunun küçültülmüş bir versiyonuna son bir hamleyi izler. Sonunda.
"Klysiıım'un kızı. Neşe. Neşe. Tanrı soyundan" sözcükleri l.a'dan Re'ye son
ifade düşüşünden önce. maestoso olarak tekrarlanır. 3
Londra Filarmoni Ccmiyeti'nden bir komisyona rağmen. "Dokuzuncu Senfoni"
ilk gösterisini 7 Mayıs 182-Fte Viyana'daki KaerntnertorTiyaırosu'nda gerçekIcşLirdi.
Besteci yönetti. Duymayarak, denetimi tamamen kaybetti: müzik sona erdiğinde
hâlâ yönetiyordu. Alkışları görebilmesi için oyunculardan biri tarafından döndürüldü.