Norman Davies - Avrupa Tarihi

lar. Memnun her müşteriye karşılık olarak iki ya da üç canı sıkkın müşteri
vardı.
Batılı Güçler kendi aralarında dayanışma sağduyusunu çok az gösterdiler.
Amerikalılar, İngiliz ve Fransızların emperyalist düzenlemelerinden kuşkulandılar.
ingilizler, Fransızların Napoleonumsu eğilimlerinden kuşkulandılar.
Hem ingilizler Hem Fransızlar Amerika'nın sağlam vaatlerinden kuşku duydular.
ABD Kongresi hem Almanya ile yapılan Versailles Antlaşmasını hem de
VVilson'un gözde projesi olan Milletler Cemiyetini onaylamadığında korkuları
yeterince doğrulanmıştı (Bkz. aşağıda). Müttefik diplomasisi uygulama sorununu
çok küçümsedi. Paris'te büyük kararlar almak politikacılar için bir olaydı.
Batılı Güçlerin çok önemsiz nüfuzu ve hiç denetimi olmadığı Avrupa'nın
uzak bölgelerinde bu kararların uygulanması da başlı başına bir olaydı. Müttefikler
arası oluşturulmuş çeşitli Komisyonlar farklı sorunlu yerlere geçici destekler
verdiler. Fakat Milletler Cemiyeti dişsiz doğdu. ABD anlaşmazlığa sırtını
döndü; İngilizler uzaklaştı; Fransa tek başına Kıta politikası belirlemekten
geri çekildi. Uzlaşmadan kırgınlık duyanların ceza görmeden bu duruma karşı
çıkabileceklerini tahmin etmeye başlamaları sadece bir zaman sorunuydu.
Barış Konferansı yolunu elbette hayret uyandıran çokluktaki işlerin arasından
açtı. Beş temel antlaşma yürürlüğe konuldu. Yeni kurulmuş bir düzine
devlete uluslararası tanınma sağlandı. Bir dizi toprakla ödüllendirme yapıldı.
Bir grup plebisit düzenlendi ve yönetildi. Avrupa'nın büyük bölümüne çok arzulanan
yeni bir başlangıç için temel verildi. Öç alma ruhunun baskın olduğunu
söylemek adil olmaz. Konferans ilerledikçe hava da yumuşadı. "Üç Büyüğün
en esneği olan Lloyd George Ocak ayında Kayzer'i asalım!" çığlıkları arasında
kente geldi, ama daha sonra uzlaşma yolu arayışında liderliği aldı. Hiç
bir teşekkür almadığı Serbest Danzig Kenti'nin ortaya çıkışı onun ılımlı etkisini
gösteren bir örnektir. Savaş suçu, savaşın bütün bedelini Almanya'ya fatura
eden tazminat ilkesi, tek taraflı silahsızlanma planlarının arkasında intikam
duygusunun yattığı inkâr edilemez. Aynı zamanda Clemenceau'nun uzlaşmaz
tutumuna karşın Müttefik taleplerinin Almanların tahammül sınırlarına göre
değiştirilmesi gerekliği düşüncesi gelişiyordu [SLESVİG].
Yine de sonuç verici uluslararası hava sağlıklı değildi. Müttefiklerin gösterdiği
İntikam ve olumsuzculuk karışımı tavır iyiye işaret değildi. Savaşın ilk
nedeni olan Doğu Avrupa hâlâ düzenlenmemişti. Anlaşmalarının mürekkeplerinin
kurumasından hemen sonra birçok halk onları yeniden gözden geçirmeyi
isteyecekti.
1918-1921 arasında çıkmış savaşların çoğu tümüyle yerel nitelikli anlaşmazlıklarla
alevlenmişti. Bütün ansiklopediler Allenstein'den Zips'e kadar belirsiz
bölgelerin doğruları ve yanlışlarıyla doludur. Ancak dört savaş yaygın katılımcılar
buldu. Bunlar Rus İç Savaşı, Macaristan Iç Savaşı, Polonya-Sovyetler Savaşı
ile Yunan-Türk Savaşı idi. Söz konusu savaşların her biri, Batılı Güçlerin
Avrupa'nın Doğu bölümünü olumlu olarak etkilemekteki yeteneksizliğini fazlasıyla
göstermiştir.