Norman Davies - Avrupa Tarihi

fakat onların iyi bir durumda çekilmesini engelleyemedi. 18 Haziranda Brüksel
yakınlarındaki Waierloo'da güvenle İngilizlere saldırdı. Ancak Wellington
Dükünün "ince kırmızı hattı", acımasız kailiam günü boyunca kızgın Fransız
saldırılarına direndi; ve öğleden sonranın geç saatlerinde ufukta beliren Blücher'in
Prusyalı süvarileri Fransızlar! savaş alanından sildi. Altmışıncı savaşından
sonra, Napoleon sonunda tarih sahnesinden siliniyordu. 22 Haziranda yine
tahttan feragat etti, 15 Haziranda Rochefort'da bir kaçak olarak HMS Bellerophon'un
Kaptanı Maitland'a teslim oldu. Plvmouth'a, oradan da ıssız bir ada
olan St. Helene'e götürüldü. Anılarını yazarken, Avrupa'nın on yıl içinde ya
"Kazak veya Cumhuriyetçi" olacağını tahmin etti. Öldüğünde, "bu bir olay değildi"
dedi Talleyrand, "yalnızca bir haber malzemesiydi" [EKO].
Waterloo'dan sonra yeniden toplanan Viyana Kongresi sade bir ruh hali
içinde bir araya geldi. Muzaffer güçlerin temsilcileri, önceki yıl olduğu gibi
"ilerleme kaydetmek yerine dans etmek" ile suçlanamazlardı. Hiçbir şeyi riske
almaya hazır değillerdi. Her şeyden önce, devrim tarafından en fazla tehdit
edildiği düşünülen kutsal kurum monarşinin haklarını yeniden oluşturmakta
kararlıydılar. Bunu yaparken, demokrasinin ve ulusallığın taleplerine pek az
ilgi gösterdiler. Anlaşmazlıklarını, yenilerinin zararına, küskün olanın tazmin
edilmesiyle çözüyorlardı. Otuz dokuz eyaletten oluşan bir Alman Federasyonu,
Ren ve Kutsal Roma imparatorluğu Konfederasyonu içinde yer alacaktı
(Bkz. Ek III, s. 1359). Alsace, Lorraine ve Varşova için bastıran Prusya'ya bunların
yerine Saksonya'nın yarısı verildi. Alçak Ülkelerdeki desteğini kaybeden
Avusturya'ya, Kuzey italya'nın büyük bir bölümü verildi. Ümit Burnu'nu kaybeden
Birleşik Eyaletler'e Avusturya Alçak Ülkeleri verildi. Finlandiya'yı kaybetmiş
olan İsveç'e Norveç verildi. Rusya'nın Finlandiya, Litvanya ve Doğu
Polonya'yı elinde tutması onaylandı, ayrıca Varşova çevresinde Çarın Kral olacağı,
ayrı bir Polonya krallığı da verildi. Britanya, Heligoland'dan Seylan'a bir
dizi adayla yetindi. Bir dizi modası geçmiş monarşi Napoli, Madrid ve Torino'da
yeniden canlandırılmıştı, ancak pek az cumhuriyetin canlanmasına izin
verildi. Çar Aleksander'ın dediği gibi "Cumhuriyetler moda değil." Prusya,
Rusya ve Avusturya tarahndan istenen ve üçünden de esirgenen bir kent için
istisna yapıldı-Krakov Cumhuriyeti.
Bu nedenle, düzenlemelerin ruhu muhafazakârlıktan da öteydi: Saati geriye
almıştı. Değişiklik güçlerinin yalnızca bir küçük şişe içinde bulunduğu bir
dünyada değişikliği engellemek üzere tasarlanmıştı. Wellington Dükünün Waterloo
hakkındaki yorumu: "Lanet hoş bir şeydi, hayatınızda gördüğünüz en
sıkı oyundu." Avrupa çapındaki duygu buydu. Değişiklikle sıfır değişiklik arasındaki
sınır öylesine yakındı ki, galip devletler, en küçük bir ödünden bile
korkuyorlardı. Sınırlı bile olsa, aşamalı reforma kuşkuyla bakılıyordu. 1830'da
"Reforma başlamak" diye yazıyordu Dük "devrime başlamaktır." Dahası, devrimci
karışıklığın ebedi ülkesi Fransa uysallaşıırılamamıştı. Paris defalarca patlayacaktı.
1830, 1848, 1851, 1870. "Paris hapşırdığında" diye yorumlamıştı
Avusturyalı Şansölye Metternich, "Avrupa nezle oluyor." Fransız usulü demokrasi,
monarşiyi, Kiliseyi ve mülkiyeti, yani onun temsil ettiği her şeyin te-