Norman Davies - Avrupa Tarihi

ir bıçakla küçük bir yara açmıştı. Parlamento hakkında bir şikâyetle bulundu. Kaçmaya
hiç çalışmadı ve sadeec Kralı biraz korkutmak işlediğini söyledi. Günümüzde
garip davranışlı ve sabit fikirli biri olduğu yargısına varılırdı.
İşkence, Roma devirlerinden bu yana hem yasal işlemlerin hem de idamların
kabul edilmiş bir özelliğiydi. Aziz Augusıinus yanılma payını anlamış. I'akaı gerekli
de olduğunu kabul etmişti. İdamlarda işkence yapılmasının öğretici bir amacı olduğuna
inanılıyordu. Suçlu kazığa oturtulduktan. bağırsakları çıkartıldıktan, kazıkla
yakıldıktan veya tekerlek üzerinde parçalandıktan sonra, ölüm cezanın en hafif bölümü
oluyordu |VLAD|.
Damiens'in ölümü Fransa'da türünün son örneğiydi. Aydınlanma bu tür şeyleri
onaylamıyordu. Kısa bir süre sonra Milanolu Marki Cesare Bcccaria-Bonesana
(1735-1 794) l)ei delilli t delle peııe ("Suçlar ve Cezalar Csüinc") adlı bir broşür yayımladı.
Volıaire'in yazdığı önsözle birçok dile çevrilen risale Avrupa'da reformun
katalizörü oldu. Genel olarak ilk önce insani idam yöniemleri üzerinde duran ve sonunda
da ölüm cezasının kaldırılmasını isleyen uzun süreli bir trendin başlangıç
nokıası olarak kabul edilir. Böylece "zalimlik sınırı" liberal görüşün işkencenin işkence
edileni değil, edeni ve onların efendilerini küçük düşürdüğünü ileri sürmesine
kadar geriledi. Ancak hikâye tümüyle bundan ibaret değildi. Ve işkence Avrupa'da
bir türlü son bulmadı 1 |ALCOFRIBAS|.
j
İtalya Savaşları sık sık modern tarihin başlangıcı ve sonradan uluslararası boyut
kazanan yerel çelişkinin modeli olarak kabul edilmiştir (ancak her ikisi de
değildi). Fransız birlikleri Napoli'ye gitmek için Eylül 1494'ıe Montgenevre
geçitiııi geçtiklerinde, bunu Roussillon armağan verilerek satın alınan ve Aragon
ve Franche-Comte ile önceden tazmin edilen İmparatorluğun açık onayıyla
yaptılar. Böylece çelişki daha başından "uluslar arası bir boyut kazandı". Sonuç
ise her biri bozmak amacıyla güçlü koalisyonların kurulmasına neden
olan üç Fransız seferiydi. VI11. Charles'ın seferi (1494-1495) galibiyetle Milano,
Floransa ve Roma'yı geçtikten sonra Napoli'yi ele geçirdi; fakat aynı hızla
geri çekilmeye zorlandı. XII. Louis'nin seferi (1499-1515) hedef olarak Leonardo'nun
atlı heykelini kullanarak Milano'yu benzer şekilde ele geçirdi; ancak
Papa H. Julius'un kurduğu Kutsal İttifakın muhalefetiyle karşılaştı. I.
François'nın seferi (1515-1 526) diğer şeylerin yanı sıra İsviçre'yi kalıcı olarak
tarafsız ülke durumuna getiren ve Papayı 1516 tarihli Concordat'ı imzalamaya
ikna edeıı şaşırtıcı Marignano zaferiyle başladı. Ancak 1. François ve V. Charles'ı
ölümcül düşmanlar haline getiren imparatorluk seçimlerinin acı geçmesi
yüzünden sefere ara verildi. 1525'ıe Pavia'da Marignano'nun intikamı alındı ve
I. François tutsak düştü. İmparatorluk güçleri Provence üzerinden Marsilya'ya
kadar baskı yaptılar. Serbest bırakılmasından sonra François, aşırı güçlenmiş,
İmparatora karşı yeni bir Kutsal İttifakın kurulması için yeni papayı ikna etti.
İmparatorluk birliklerinin 1527'de gerçekleştirdiği korkulu Roma Yağması bu