Norman Davies - Avrupa Tarihi

de tarafından sallanıyordu. Polonya-Liıvanya, Kazak isyanı, isveçlilerin "Nuh
Tufanı" ve Rus savaşlarıyla parçalara ayrılmıştı. Felaketlerin bu şekilde art arda
sıralanması genel bir "on yedinci yüzyıl krizinden" söz edilmesine yol açtı.
Bütün Avrupa'yı içine alan bir feodal sistemin varlığına inananlar, tüm Avrupa
kapitalizminin artan acılarının neden olduğu bir tüm Avrupa sosyopolitik
devrimi tarafında tartışma eğilimindedirler. Bazıları da tam aksine çevredekilerin
merkezin artan taleplerine şiddetle tepki verdiği bir "modern devlet krizi"ni
yeğlemektedirler. Diğerleri ise bütün bunların bir rastlantı olabileceğini
söylüyorlar.
Roma, 19 Şubat 1667. Papalık mimari Gianlorenzo Bernini (1598-1680) San
Pieıro meydanının çevresini kuşatan ve bitirilmek üzere olan büyük üstü kapalı
sütunlar dizisinin üçüncü ve son bölümü için çizimlerini sundu. Sütunların
bu terzo braccio'suna, yani üçüncü koluna, üstünde bir saat kulesinin bulunduğu
dokuz çıkma ile ayrı bir propylaeum ya da "giriş kapısı" formu
kazandırılmasını teklif etti. Bu kapı San Pietro'nun ön cephesinin merkezindeki
noktanın tam karşısına, meydanın girişine yerleştirilecekti (Bkz. Harita 17
s. 615).
On iki yıl önceki orijinal planlara eşlik eden giustıficazione ya da "teklifin
tartışılmasında", Bernini San Pietro Meydanının tasarımını ve simgeselliğini
açıkladı. Meydan kiliseye bir yaklaşma yolu, papalığın takdislerini alan kitlelerin
toplanma yeri ve kutsal alana bir sınır olacaktı. Sütunlar dizisi ise
sütunlardan çok boşlukların yer aldığı işlenebilir bir düzenlemeyle yayaların
gezinmesini kolaylaştıracak ve fiziksel engel duygusunu kaldıracaktı. Sert havalarda
yapılan toplantılara korunma sağlayacak şekilde, üstü sürekli bir pedimen(
ile kapatılacaktı ve pedimertt'in üstünde azizlerin komünyonunu gösteren
bir heykel halkasıyla süslenecek ti. Katedral ön avlusunun düz kenarlarının
ötesine inşa edilen iki yarı daire şeklindeki kolu, Bernini tarafından özellikle
tüm insanlığa rahatlık sunarak "Ana Kilisenin açılan kollarına" benzetildi.
Teklif edilen propylaeum, Kilisenin dışarı uzanmış kollarının aşırılığını birleştirerek
bir dua esnasında kenetlenmiş ellerin yerini alacaktı.
Ancak ne rastlantıdır ki inşaat işlerini yöneten Congregazione delia Reverenda
Fabbnca kardinallerinin başka fikirleri vardı. Picı^a'nın yaya yolu ve
ikinci bir çeşmenin inşaatına yetki verdikleri halde, propylaeum'a izin vermediler.
Kısa bir süre sonra Bemini'nin hamisi olan hasta papa öldü ve terzo
braccio hakkında bir daha hiç karar alınmadı. "Hıristiyan evreninin amfiıiyatrosunun"
kapanması tamamlanmadan kalmıştı. 57
Kilisenin boyutlarının gerektirdiği gibi, meydan çok büyüktü. Ana revaktan
batı girişine kadar toplam uzunluğu üç yüz otuz dokuz metreydi: maksimum
genişlik ise iki yüz yirmi metreydi. Bu haliyle yüz bin kişilik bir kalabalığı
rahatlıkla barındırabilirdi. Birleştirilen alanların şekli, karmaşık da olsa son
derece uyumluydu. Cephenin önünde yer alan, yükseldikçe sivrilen dört kenarlı
sülün dizisinin kolları arasında bir elipse açılıyordu. Tümüyle sütün dizisi
iki yüz seksen dört Dorik sütun ve dörtlü sıralar halinde düzenlenmiş sek-