Norman Davies - Avrupa Tarihi

Habsburg imparatorluğunun milliyetleri, yüzyılın sonuna dek öne çıkmadılar
[ABHAZYA],
Yine de, ulusçuluk yalnızca başarma olasılığının en fazla olduğu yerlerde
filizlenmedi; Tam tersine, yenilgi ve baskıyla beslendi. Neredeyse ulusal fikirlerin
ateşliliğinin, başarının imkânsızlığına orantılı olarak arttığı söylenebilir.
Yüzyıl boyunca, kendilerini adamış ulusal eylemciler, taraftar olarak kazanmak
istedikleri halkların bilincini artırmak için çalıştılar. Şairler, sanatçılar,
akademisyenler, siyasetçiler inançlı insanlara esin verecek olan gerçek imajını
oluşturmak için altı ana bilgi kaynağına başvurdular.
Tarih, ulusun çağlar boyu hakları ve ülkesi için verdiği mücadelenin kanıtlarını
sağlamak için inceden inceye araştırılırdı. Tarih öncesi, yerlilerin yerleşim
iddialarını kanıtlamak için kullanılabileceğinden gözde bir daldı. Gerçeklerin
bulunamadığı yerlerde, efsanelere veya doğrudan uydurmalara başvurulabilirdi.
Ulusal kahramanlar ve uzaktaki ulusal zaferler, yüceltilmek üzere
gün ışığına çıkarılırdı. Evrensel değerde her şey göz ardı edilirdi. Ulus hakkında
olumsuz veya düşmanları hakkında olumlu şeyler gösteren her şey atlanırdı.
Dil reforme edilmiş ve ulusun ayrı, kendine özgü kimliğinin bir kanıtı
olarak standart hale getirilmişti. Sözlükler ve gramerler derlenmiş ve daha önce
hiç bulunmayan yerlerde kütüphaneler kurulmuştu. Ulusal okullar ve üniversiteler
için ders kitapları hazırlanmıştı. Dilbilimciler, daha önce ciddiye
alınmayan yerel dil ve lehçelerin her birinin Latince veya Yunanca kadar sofistike
olduğunu; Çekçe veya Katalanca veya Kelıçe veya Norveççe'nin, var olaıı
devletlerin dilleri kadar etkili bir iletişim aracı olduğunu göstermeye girişmişlerdi.
Norveççe sorunu özellikle ilginçti. Yerleşik riksmal veya bakmal'a. (Danimarka
ve Norveç'in "devlet dili "/"kitap dili") meydan okumak üzere köylü
lehçelerinden oluşan birleşik nynorsk veya iandsmal (Yeni Norveççe veya "kır
dili") oluşturulmuştu. 1899'da önemli bir hale gelen Yeni Norveççe harekeli,
kendisini siyasal bağımsızlık arzusunun gerekli bir ortağı olarak görüyordu.
Ancak Irlanda'daki Keltçenin aksine, yalnızca sınırlı bir başarı kazandı [NOR-
GE],
ABHAZYA
ABMAZLAR. Karadeniz kıyısında. Kırım'ın yaklaşık beş yüz km. doğusunda yaşayan.
çeyrek milyondan az kişiden oluşan küçük bir ulustur. Başkentleri Sııklmm veya
Suklıumidir. Çerkczlerinkmi andıran dilleri ve Müslümanlıkları, kuzeydeki Ruslarla
ve doğudaki Hıristiyan Gürcülerle neredeyse hiçbir ortak noktaya sahip değildir.
Onlar, kendilerinin "Avrupa'nın ucunda" yaşadıklarını söylerler.
Bizans-Yunan etkisi allında ortaya çıkan bir ortaçağ krallığının alanı olan Abha'/.ya
Güney Rusya'yı Kafkaslar'a bağlamada daima önemli bir yer tutmuştur. Buranın
1810 ile 1864 arasında Çarlar tarafından işgal edilmesi (Bkz. lîk III, s. 13501.