Norman Davies - Avrupa Tarihi

Steianova (Lehçe). "Sıclan'ın karısı Mary"; Kleııa Borisovna (kasça). "Boris'in kızı
I Iclcıı" demektir. Ünlü kişiler ve yabancılar, ait oldukları (kökenleri olan) yerleri gösteren
adlar almışlardır.
Ortaçağda, feodal soylular kendilerini, mertebelerini onaylayan /(c/lcnyle birleştirmek
gereğini duymuşlardır. Sonuç olarak, von veya di gibi önekler veya -ski gibi
soııeklerle birlikte yer-esaslı soyadlarını benimsemişlerdir. Dolayısıyla Kransa
prensi Charles de borainne, Almancada "Kari von botlıaringıen". Lehçede (Polonya
dili) "Karol Lotarinskı" olarak tanınacaktır. Ksnar örgütleri üyeleri, uğraştıkları zanaat
veya ticaret dalını gösteren adlar kabul etmişlerdir. Son derece yaygın olan Bakers
(Kırmalar). Carlers (Arabacılar). Ylıllers (l)eğırmenciier). Smıtbs(Demirciler), aile
soyadları geleneğine oturan en büyiik gruplardır. Daha yeni dönemlerde,
devletler, bireyleri sayım, vergi toplama ve askere çağırma gibi tuzaklara düşürerek
geleneği yasal zorunluluğa dönüştürmüştür. 2
Iskoçya Gaelleri ve Polonya Yahudileri, uzun süre soyadı kullanmaktan kaçmış
iki eski topluluktur. İler ikisi de. yüzyıllarca geleneksel ad biçimlerini baba adi (örneğin
Yahudice "Abraham Ben Isaac" (Isaac'ın oğlu Abralıam) veya kişisel sıl'at-lakap
kullanarak yaşatan bir cemaat özerkliğim kullanabilmiştir. İngilizce konuşan bazı
ovalıların Rob Koy AlaeGregor (yaklaşık, 1660-1732) dediği ünlü dağ eşkıyası, kendi
memleketi Inversnaid'de Rob Ruadlı (Red Roberi) olarak tanınmaktaydı Gacl ve Yahudi
adlandırma tarzı, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında bürokrasinin kurbanı ölmüştür.
Jakobif yenilgisinden sonra İskoç dağlıları, eskiden ender kullandıkları klan
adlarına göre kaydedilmiş, bu nedenle binlerce MacGregors. MacDonalds ve Macl.cods
türemiştir. Polonya'nın bölünmesinden sonra Rusya'dakı Polonya Yahudileri genellikle
doğdukları kasabanın veya soylu işverenlerinin adını almışlardır. Prusya ve
Avusturya'da kendilerine devlet görevlilerince Alman soyadları verilmiştir. 1795'ten
1806'ya kadar Varşova'daki Yahudi cemaati, kentin, kendi kalasına göre soyadı dağıtan
Prusyalı yöneticisi K. T. A. Ilofmann'ın merhametine kalmıştır. Şanslı olanlar
Aprelbaum (lilma ağacı). Ilimmell'arb (Gök rengi) veya Vogelsang (Kuş şarkısı) ile yetinmişler,
daha az şanslı olanlar Kischbein (Balık kemiği). Ilosendut't (Pantolon kokusu)
veya Kaızenellenbogen'a (Kedi dirseği) razı olmuşlardır. 3
Paıriri ve plebler sınıfı, askeri amaçlarla comitia centuriata yani "yüzler meclisinde"nde
bir araya gelirlerdi. Kentin dışında, otuz beş kabile olarak düzenlendikleri
geniş Mars Alanı'nda (Campus Mar(tus), toplanırlardı. Her kabile
equi(cs yani "süvari sınıfı şövalyeler" en üstte, pediles yani "piyadeler"in en
yoksulları en altta olmak üzere zenginliğe göre beş sınıfa ayrılırdı. Nihayet bir
de mülksüz proletlarii, yani işçiler sınıfı da vardır. Her sınıf, kendi içinde cetı-
(uriae, "bölükler"e ve her bölük kendi içinde "kıdemliler" (senioıs-yaşltlar listesindeki
45-60 yaş arası erkekler) ve "kıdemsizler" (juniors 17-45 yaş arası,
aktif hizmetle sorumlu erkekler) diye ayrılarak örgütlenmiştir. MÖ 241 yılında
yapılan bir nüfus sayımı, her birinde yaklaşık 700 erkeğin bulunduğu 373