Norman Davies - Avrupa Tarihi

aile sorunlarını inceleyen sosyal bilimciler açıkça "tarihsel boyuiItıra" Karşı ilgisi/olmuşlardı.
Birçok araşurınacı anunsanamayacak kadar u/.un /.amandan beri Avrupa'da
hanenin geniş, geleneksel, patriarkal bir biçiminin var olduğunu \c modernleşmenin
başlangıcına kadar incelenecek çok fazla şey olmadığını düşünmüşlerdi.
OrganinaUnn de la Famille (1871) adlı eserinde bir aileler lıpolojisı onaya koyan
Ki'edörick be Play (1806-1882) gibi öncülcrm çalışmaları geniş çapla bilinmiyordu,
be Play iiç aile biçimi öne sürdü: geniş patriarkal aile. üç kuşaksal çekirdekli famille
soııche ya da "kok-aile" ve sadece ebeveynin çocukları yel içtirmesi süresince varlığını
sürdüren sabii olmayan hane birimi veya eellule. Çok uzun bir silsileye sahip soyun
dışında, tarihle aile sorunlarının sıslematık olarak incelenmesi için bir yüzyıl
daha beklemek gerekiyordu. 2
Ancak alandaki incelemelerin çeşitliliği çok etkileyici hale gelmiştir. Ortaçağ İzlandasındaki
sütannelik tekniklerinden, on yedinci yüzyıl Ingilieresındeki gayruııcşru
çocuklara veya on dokuzuncu yüzyıl Sardiııyasındaki baba egemenliğine varana
kadar her şey bu çalışmalarda bulunabilir. Araştırmanın birkaç temel yolu vardır.
Bir ianesi hane birimlerinin biçimlenmesi, yapıları ve parçalanmasıyla ilgilenir [BA-
SERRIA|. Diğeri aile ve akraba alanı içinde istatistik, biyolojik ve cinsel eğilimler etrafında
toplanmıştır. Üçüncüsü, bir aile birimi içinde bireylerin, cinsiyellerın vc kuşakların
sorunlarına ve bu nedenle, kadınlar, ış modelleri, çocukluk, evlilik ve
yaşlılık hakkında "hayat boyu analize" odaklanmıştır |GRILLENSTEIN|. Bir dördüncüsü.
anıropolopk odaklanma aile geleneklerini, tören ve rii.üellcrıni vurgular. Beşincisi.
aile yasası ve yönetim siyasetinin gelişimini inceleyen hukuki bir yoldur. Altıncısı
iktisadidir, çeşitli tarımsal, kırsal ve endüstriyel bağlamlarda aile bütçelerini
inceler. Tek ebeveyne sahip olmaktan işsizlik, çocuk disiplini ve gençlerin işlediği
suçlara kadar tüm modern aile sorunlarının tarihsel kökleri bulunmaktadır. Soyağacı
da unutulmamıştır. Bir zamanlar asil elitlerin tutkusu olan ne varsa, son zamanlarda
en popüler eğlenceler haline gelmiştir. 3
Bir yere kadar, tarihçilerin ilgileri mevcut kaynakların doğasını yansıtır. Örneğin
ortaçağ soylularının ya da Rönesans tüccarlarının haneleri, her ikisi de çok bol
kayıtlar içerdiklerinden uzun zamandan beri ulaşılabilir durumdaydılar |MERCAN-
TE|. Köylü hanesi ve eski Roma'daki avamların haneleri daha az ulaşılır durumdaydı.
Ancak sosyolojik ve sayısal tekniklerin uygulanması |RENTES| ve görsel, edebi,
istatistik ve sözlü kaynakların kullanılması bir bilgi zenginliğine yol açtı. Hiçbir dönem
ya da bölge gözden kaçmadı. Aile tarihi evrensel cazibeye sahiptir. Çünkü herkes
ya bir ailenin üyesidir ya da bunun özlemini çekmekledir.
Otokrasilerde otokratın kişiliği birinci unsurdur, ve Rusya'da iki kişilik göze
çarpmaktadır: 1. Petro'nun (h. 1682-1725) ve 11. Ekaıerina'nm (h. 1762-96)
kişilikleri. Her ikisi de "Büyük" unvanıyla ödüllendirilmişlerdi; her ikisi de fizik
yapı, hayvansal enerji ve kararlılıkta muazzamdılar; ve ikisi de Rusya'nın
kendi büyüklüğüne kesin katkıları nedeniyle övülmekteydiler. Ancak kral ya
da krallıkla ilgili tüm yargılarda, yalnızca büyüklüğün ve hayvani gücün, bü-