Norman Davies - Avrupa Tarihi

Kıl,lık. Danıel O'Connel'ın Birliği reddetmek içııı yaptığı mücadeleyi.: son verdi.
Fakal aynı anda her türlü gerçek uzlaşma umudunu da öldürdü. Ve akın devam elli:
A million a decade! Calmly ami cold
'Hie unils aiv read l)y our statesman «ifie.
l.itllc tim l.liinV of a Nation ulil.
Fading away from 1 lislory's page-
• Ouicaxl M:M!S by a ilesulate SEA
Falli'ii leaves of Muiiiimi',;. 1
Bir rmlyon bir onyıl! Sal.m ve
Biı'lılder biiun devle! adamımı/m Uıi£rlj£i larafmdan < ıVunu v
taşlı bir ulusu çok az ılüşılnilyorlar
'l'arilı sayfalarından geçerek:
Bir iiicınık deniz tarafından u ıplııııı daıı alilim;: iaıarlı ollar
insanlığın düşen yaprakları' 3
ttu Avrupa'nın son kıtlığı değildi, Btınu Kinlandiva ve Belçika'da 1867-1868 yıllarındaki
benzer felaketler izledi. Volga'daki 1921 yılı kıtlığı ölçüsünde, ya da 1932-1933
icrör kıtlığı tabiatında değildi fHASAT). Fakat nerede ve nasıl gerçekleşirse gerçekleşsin
utanç vericiydi. 1B49 Ağustosunda Britanya hükümetinin nihai önleıtııyle Kraliçe
Viclorya vc Prens Albert'i Dublin'e bir devlet ziyaretine göndermek olacaktı.
Her iki imparatorlukta da Ukraynalılar daha sonra vatanlarının birkaç diğe:
ulus (Polonyalılar, Yahudiler ve Ruslar) tarafından işgal edildiği ve bunlarır.
hepsinin de Ukrayna ulusçuluğuna düşman olduğu gerçeğiyle mücadele eımek
zorunda kaldılar. Sonuncusunu söylemek sinir bozucuydu. Ukrayna ulusunun
potansiyel üyeleri Fransız ve Ingilizlerinki kadar çoktu. Ancak hiçbir
yerde sayılarıyla etkili olamadılar, irlandalılar gibi onlar da devletsiz bir ulus
olarak kaldılar. İrlandalılar gibi onların eylemcileri de Almanya'ya bakmaya
başladılar.
Balkan ulusçuluğu özellikle şiddetli gelişti. Osmanlı İmparatorluğu siyas:
fikir ayrılıklarını yok ederken, her zaman geniş bir dinsel ve kültürei özerkliğe
hoşgörü göstermişti. Bosna, Arnavutluk ve Bulgaristan'ın bir bölümü dışında
hüküm süren Müslüman kültüründe asimilasyon azdı. Bunun sonucu olarak
hazır durumdaki Hıristiyan uluslar Osmanlı gücü çekilir çekilmez ortaya çıkmayı
bekliyorlardı. Genellikle mutlak hâkimiyetlerini ele geçirmeden önce, ac
olarak mevcut olan Osmanlı garnizonlarının varlığına itaat ederek uzun bir fiili
özerklik dönemi yaşadılar. Arzularını tatmin etmekte başarısız olan ve komşularıyla
tekrarlanıp duran çatışmalara neden olan asgari bir toprak parçasında
yaşamaya başladılar. Hiçbiri etnik bir türdeşliğe benzer bir şeye bile sahip
değildi. Yunanistan 1832'de resmi bağımsızlığını kazandı, Romanya eyaletler:
(Eflak ve Boğdan) 1856'da, Karadağ 1860'ta, Sırbistan ve Bulgaristan 1878'de
Bölgede Müslüman ulusun hâkim olduğu tek yer olan Arnavutluk Hıristiyar
güçlerin desteğinden yoksundu ve 1913 yılına kadar beklemede kaldı (Bkz. Ek
111, s. 1368) ISHQIPER1A).
Yunanlıların deneyimi memnunluk verici değildi, hepsinden ötesi hükümdarla
rıy la. 1833 ve 1973 yılları arasındaki yedi saltanatta beş tahtı terk etme
oldu. Alman etkisi taraftan, Helenlerin ilk Kralı Bavyeralı 1. Otto (h. 1833-