Norman Davies - Avrupa Tarihi

yay, kılıç ve mızrak, at biniciliği, av hayvanlarının psikolojisi ve birlikte öldürmek
askeri becerinin de önemli bölümünü oluşturuyordu. Katı yasaklarla korunan avlaklar
kraliyeı ve soylu ayrıcalıklarının önemli bir unsuruydu.
Ormanların ve avın daha bol ve tarımın daha narin olduğu Doğuda avcılık sanalı
daha da önemliydi. Tarihçi Marcin Kromer. 1577'de Podolya'da Dlnyesier kıyısında
bizon avını anlatırken İspanyol eo/mtosma çok benzeyen terimler kullanır:
"Bu sırada avcılardan biri. güçlü köpeklerin yardımıyla yaklaşıp bizonu yorgunluk veya
yaraları nedeniyle düşüp yığılana kadar ağacın çevresinde döndürür, kovalayıp durur,
l-lger avcı... tehlike karşısında kalırsa, arkadaşları büyük kırmızı şapkalarını sallayarak
bizonun dikkatini çekerler, çünkü kırmızı renk onu öfkelendirir, böylece kızdırılan bizon
ilk adamı bırakıp sonrakine saldırır ve o da onun işini bitirir." 2
Ateşli silahların ve tarımsal üretimin gelişmesi yavaş yavaş avcılık tekniklerim ve
toplumsal rolünü değiştirdi. Örneğin. İngiltere'de son kurdun on sekizinci yüzyılda
öldürülmesinden sonra, avcılık çiftçinin kurnaz düşmanı tilkiye yöneldi. Av partisi,
borular ve Ta/(Wır>"bağırlılarıyla eski rilüel yanını korudu, ama eski yararcılık ortadan
kalktı. 1893'le Oscar Wilde lilki peşinde al koşturan İngiltere kırsal kesim
centilmenlerini, alayla, "yenilmeyenin peşinde koşturan dile getirilemezler" diye tanımlar.
3 Avcılık ve atıcılık rekreasyon biçimine indirgenmiştir. Kan dökülen sporlara
karşı olan köktencilere göre olta balıkçılığı bile barbarlık kalıntıları arasında sayılmalıdır
IKONOPİSTB).
Doğu Avrupa'da avcılık toplumsal önemini daha uzun süre korudu. Komünist
ülkelerin üst düzey yöneticilerince statü simgesi olarak benimsendi. Reich mareşali
Norman Goering'in 1930'larda yaptığı gibi, bizon Öldürmek, onlar içinde nihai ödül,
feodal aristokrasinin nihai parodisiydi.
Fransa için Yüz Yıl Savaşları uyarıcı bir deney oldu. Nüfus neredeyse % 50
azaldı. Ulusal yenilenme neredeyse en alt düzeyden başladı. "Evrensel örümcek"
ve diplomasi ustası XI. Louis yönetiminde (h. 1481-1483) özellikle Burgonya
tehlikesinin ortadan kaldırılmasıyla Fransa ilerleme olanağı buldu.
İngiltere için Yüz Yıl Savaşları dönemi ulusal toplumun oluşumunda can
alıcı önemdeydi. Plantagenet İngilteresi, başlangıçta kültürel olduğu kadar siyasal
anlamda da Fransız uygarlığının bir uzantısından başka bir şey olmayan
bir hanedan ülkesiydi. Sonunda kıtadaki mülklerinden kopan ülke, Lancester
İngilteresi bir ada krallığına dönüştü. Ayrılığı nedeniyle güven içinde ve kendi
İngilizliğinden emindi. Anglonorman düzen bütünüyle İngiliz leş m iş ti. Geoffrey
Chaucer (y. 1340-1400) ile İngiliz edebiyatı uzun yolculuğuna başladı. II.
Richard (h. 1377-1399) ve üç Lancester. IV. Henry (h. 1399-1413), V. Henry
(h. 1413-1422) ve VI. Henry (h. 1422-1461) dönemlerinde Fransa savaşları
monarşi ve baronlar arasındaki şiddetli mücadelelere yönelen enerjinin boşaltılması
için güvenli bir kanal oluşturdu. 11. Richard tahttan çekilmek zorunda