Abraham Moles - Belirsizin Bilimleri

Bileştirme Yoluyla Çözümleme 1 7 3
dır; çünkü, korelasyonlar nedenlerden burada ayrılır (Örnek:
Dinleme (audition) alanında, sessel basıncın varyasyonlarını
oldukça sadık bir şekilde izleyen potansiyellerin kohleada (iç
kulak salyangozu) toplanabilmesini sağlayan "kohlea" mikrofonisinde
YVeaver ve Bray olgusu, dinlemenin temel mekanizması
değildir).
4) Sistemci, bundan sonra, bilimsel bir alanla bir diğeri arasında
önerdiği analojinin, tam geçerliliğini kazandığı ölçeğin
hangi ölçek olması gerektiğini araştırır; bir başka deyişle şema
içinde biri veya diğeri arasında bir tür uygunluk olarak kabul
edilebilir olan, olguya ait belirsiz alanın ne olduğunu ve dolayısıyla
analojinin geçerlik alanının ne olduğunu saptamaya çalışır.
5) Bu aşamada, sistemci betimlemelerinin tüm aşamalarım
yeni baştan inşa edebileceği; gerçek örnekleriyle çoğu kez karşılaştığı
birtakım mekanizmalara indirgemeyi kural edinerek, zihninde
beliren analojiyi, bu temel alanda geliştirir. Sistemci laboratuvar
argosunda buna, "hırdavatçı ilkesi" (principe de quincaillerie)
denmektedir. Analojik modellerin hızla geliştiği dönemde,
model oluşturma, sınai üretimin evrensel Büyük Pazar'ından
satın alınabilecek parçaların (dar anlamda; mekanik parçalar,
motorlar, dişliler, amplifikatörler vb) kullanılmasına dayanmak
zorundaydı. Bu ilke, karışık bir bilinmeyenin, basit organların
kombinezonunun karmaşıklığına indirgenmesi ilkesidir. Bu,
bilinmeyenin bilinene indirgenmesidir ve Descartes tarafından
yadsmmamıştır. Aynı ilke, parçaların, bir sistemin mimarisinde,
aralarında birleştirilebilir program öğeleri oldukları enformatik
çağında, sistem analizinde de bulunmaktadır. Parçaların niteliği
değişmiştir, ancak akıl yürütme tarzı aynı kalmıştır; bu, temelde,
yapısal bir akıl yürütmedir ve gerçeklikte, işleyiş atomları arayan,
onları gruplandıran ve şematize eden, sonra da gerçeğin bir
benzerini inşa eden yapısal bir akıl yürütmedir.
6) Zihin önce, engeller labirentinde izlediği yolun etkisiyle,
karışık düşünür ve sonra girişiminde kendine izin verdiği kısa
devreler ve başlangıçta ihmal ettiği labirentte (bkz. I. Bölüm)
kestirme yollar arayarak basitleştirir. İfade basitliğini ve buradan
da olabildiğince basit parçaların minimum oranda kullanılmasını
ister. Belirsizin bilimlerinde sıklıkla kullanılan Ockham'lı