Moortje van Bredero - Dalton Voorburg

WRITSART
243
Recht so, de by-sit vande Kakel-bonte Doffer. 1603
Dees wert huy-morgen vróó een overschóóne Maaght 1604
1605 Gesonden, maar waarom en heb ick niet gevraacht.
REYNIER! Hoe sal ick toch ten eynde toe vol-loven; 1606
Die doch in schoonheyt gaat de schoonste var te boven. 1607
Ghy weet, o REYNIER wel, dat ick ('twelck ick beken)
Al vry wat nauw geset en kies op Snollen ben. 1609
1610 Daarom so mooghdy myn volkomelyck vertrouwen,
Dat ick wel oord'len kan wat schoon is inde Vrouwen.
REYNIER
Wis.
WRITSART
'tMoet oock al wat zyn dat myn schier sat gemoet 1612
Na sulcken nuwen smaak dus water-tanden doet. 1613
Ja wel, ick segje dat, ten is niet uyt te spreken
1615 Hoe my de soete Min het harte heeft ontsteken.
REYNIER
Is het waar?
1603 Doffer: pronker.
1604 Dees: (meewerkend voorwerp); huy-morgen: hedenmorgen; vróó: vroeg.
1606 ten eynde toe: volledig.
1607 var: verre.
1609 kies op: kieskeurig inzake.
1612 sat: verzadigd, nl. van hoerenliefde.
1613 Na: naar.
G.A. Bredero, Moortje