Moortje van Bredero - Dalton Voorburg

76
Andere voorbeelden van antimetrie die ons expressief voorkomen:
Om te bedrieghen myn simple onnooselheydt (vs. 330)
Ghelijck sommighe luy, die so hebben gheklieckt (vs. 970)
Veel Indianen zyn kunstighe kloecke Menschen: (vs. 1911)
Tamelijk zeldzaam is het ontbreken van een woordgrens na de zesde lettergreep:
Ghy sult de kost wel krijghen, houtje maar wat slecht; (vs. 801)
Van haat, en van Italiaensche deuchnietery, (vs. 821)
Het negéren van de cesuur, in combinatie met vrijheid in de accentuering, kan
levendige verzen opleveren:
Hy trouwe? ja koopje geen glas? ick denck wel neen. (vs. 182)
Also! liech al voort, wel seecker jy kuntet prompt, (vs. 197)
Een frekwente ritmische vrijheid ten koste van de cesuur is de dipodische versbouw,
waarbij niet de zesde maar de vierde en achtste syllabe zware klemtoon krijgen:
Van welck door jonckheyt sy gheen kennis heeft ghehadt. (vs. 146)
Om haar te veyllen by de Turcken of Barbaren. (vs. 232)
Aan de afwijkingen van de regel: gepaard rijm, afwisselend mannelijk en vrouwelijk
of glijdend, is op blz. 70-73 aandacht besteed.
In de edities van verscheiden toneelstukken in deze reeks - Rodd'rick ende
Alphonsus, Lucelle, Spaanschen Brabander - is de dichtvorm uitvoerig aan de orde
geweest. Daarnaar kan nu verwezen worden. In Moortje blijft de versgevoelige lezer
geboeid door een dichter die de oude en de nieuwe vormen beheerst, maar zich
niet aan de gekozen regels houdt zodra een afwijking - waarom dan ook -
aantrekkelijker is.
G.A. Bredero, Moortje