Moortje van Bredero - Dalton Voorburg

53
(haar) minne voor niet bondigher en houwt
Als die Straat-hoeren die haar Lichaam aller uuren,
Aan d'een en d'ander guyt verkoopen en verhuuren: (vzn. 430-432)
terwijl Thaïs collegiaal spreekt van ‘la nature des autres femmes de mon mestier’
(B., 61 v o ). Chremes, in III, 3 voor de deur van Thaïs staande, duidt haar in zijn
monoloog steeds aan als ‘elle’; het staat hem niet aan dat iemand zou kunnen
vragen: ‘Qu'auois-tu affaire auec elle?’ (B., 77 v o ). Inzake Frederyck daarentegen
zullen de vrome lieden
stracx vraghen, en vermoen
Wat dat Frederijck heeft met dese hoer te doen? (vs. 1394-1395)
Je weet, zegt Cherea tegen Antipho, ‘combien elegant & ioly regardeur ie suis des
belles faches pour en faire iugement?’ (B., 80 r o -v o ); Writsart noemt zich ‘vry wat
nauw geset en kies op Snollen’ (vs. 1609).
Pythias heeft Parmeno wijsgemaakt dat binnenshuis Cherea wordt gecastreerd
en dat hij als uitdenker dus maar niet binnen moet gaan, ‘de peur que tu ne luy
proufites de rien, & neantmoins tu perisses auec luy’ (B., 100 v o ). In de vzn.
2861-2864 kan men lezen wat Angeniet Koenraat voorspelt ...
In vs. 1638 wordt uitgesproken wat bij Bourlier verzwegen of eufemistisch
omschreven wordt. De hartewens van Cherea, die door het plan van Parmeno
vervuld kon worden, was ‘que ie veisse, que i'ouisse, que ie fusse, ô Antipho
ensemblement auec elle que ie desirois’ (B., 80 v o ; bij Terentius, Eun., 574: viderem,
audirem, essem una quacum cupiebam); Writsart zegt precies waar het - hem
althans - om te doen is:
Om dat ick alle daagh
Haar spreken sou en sien, en doen voorts mijnen wille
Met dese schoone Maacht. (vzn. 1637-1639)
Zo brutaal mogelijk is de toevoeging in vs. 1252, waar het Frans niet meer heeft
dan: ‘il commença se iouer à elle, & se moquer de moy’ (B., 73 v o ). Het onvergetelijke
antwoord van Angeniet op de onschuldige vraag van Ritsart: ‘wat isser gaans?’ (vs.
1818) is in de plaats gekomen van het waardig-verontwaardigde: ‘Oh Phedria n'auez
vous honte me demander que ie cerche! allez-
G.A. Bredero, Moortje