Moortje van Bredero - Dalton Voorburg

253
*
1750 Dat ick 't t'huys brengen souw. sy sal hem óóck ontsluypen
Indiense kan; sy vreest dat op haar kap sal druypen. 1751
Het tweede uytkomen, van 't vierde deel.
RITSART wederkomende van Sloten.
So ick na Sloten ging door myn bekommert-he'en, 1752
So misten ick de wegh, en liep na Amsterveen.
Ick volchden 'twagen-spoor, myn sinnen onbescheyden 1754
1755 Selfs sporelóós en wuft myn domme siel verleyden. 1755
Ick ging in myn gemoedt en stapelde met kracht 1756
Veelderley schocken van gedachten op gedacht: 1757
Ter harten trocken uyt de klachten droef met hóópen
Dies my een Bronne is van Tranen afgeloopen; 1759
1760 Ick sprack myn selven an, hier ben ick, waar is sy?
Ach lacy! inde Stadt en ROEMER isser by,
+
En ick ga hier alleen myn suchten wijdt verspreyden,
Verselschapt van myn sorgh, en sware swaricheyden,
Ick sackten in myn leedt, en welden in myn smart; 1764
1765 Het alderswaartst, helaas! dat viel my op het hart:
Ick seefden mijn gepeyns, het kaf daer uyt ghewannen, 1766
Wat bleeffer in myn breyn? maar: RITSAART is ghebannen, 1767
De troetelinghen van den Hopman haar verleydt, 1768
* 1750 A*BCD ick t'huys - 1752 A kleine sierletter S - 1757 A Derleye schocken - 1767 AA*BCD
maar; - 1768 A*BCD troetelinghe
1751 dat op haar kap sal druypen: dat zij de gevolgen zal hebben te dragen (dat = dat 't).
1752 na Sloten: (zie vs. 474).
1754 onbescheyden: verward, niet duidelijk onderscheidend.
1755 Selfs: die zelf waren; wuft: onrustig.
1756 ging in myn gemoedt: ging bij mezelf na.
1757 schocken: menigten (eig.: zestigtallen).
1759 Dies: waarom (of: zodat); Bronne: stroom; afgeloopen: ontvloeid.
1764 welden: wentelde, verzonk.*
1766 het kaf enz.: toen het kaf daaruit verwijderd was.
1767 maar: slechts.
1768 De troetelinghen: het geliefkoos.
G.A. Bredero, Moortje
+ F 1 r o