Revista (PDF) - Universidade do Minho

SOBRE LA AGONÍA DE EUROPA DE MARÍA ZAMBRANO 139
Baixo o pesimismo profundamente humano que desprende María
Zambrano atopamos o latexo infatigable dunha conciencia lúcida e
desperta, o seu vitalismo que acompaña, non á irracionalidade, senón
ao desenvolvemento dunha razón poética, mediadora e á unha historia
ética, por iso no mesmo texto do Prólogo antes citado afirma que « Hai
que esperar, sí, o más bien no hay que desesperar de que esto pueda
sucecer en este planeta tan chiquito, en un espacio que se mide por
años luz, que se repita el . […] De que un triunfo glorioso de
la Vida en este pequeño lugar se dé nuevamente».
Volvendo sobre a agonía de Europa, como sinala Alcira B. Bonilla,
un único deber aparece no horizonte, isto é, o da resurrección
europea 20 . Agora ben, a resurrección só pode vir da man da recuperación
da persoa humana, esa realidade radical irreductible, esa novidade
que abre a esperanza a que a historia deixe de ser tráxica para
ser ética, e que require comezar por unha «transformación do logos».
O renacemento pivota pois sobre a Persoa e a Democracia, só así
podera facerse o mundo máis noble e habitable, fronte ao absolutismo
da razón, ao sacrificio, ao éxito. Facer o mundo máis noble e habitable,
desenmascarar os monstruos que nos acometen, ao fio do decir e
sentir de María Zambrano, lévanos a pensar e a construir Europa
como cidade aberta, libre e democrática, e polo mesmo a reflexionar
sobre economía e cultura, e sobre a política.
——————————
20 Art. cit., p. 17.