Op steenworp afstand - Oapen

die op de achtergrond een rol heeft gespeeld bij de totstandkoming van het scp en
de wrr. Om de planning mogelijk te maken is volgens de nrmw een systeem van
onderzoek nodig dat alle sociale aspecten van de samenleving omvat, en dat jaarlijks
wordt bijgehouden (vgl. sociale indicatoren en de latere taak van het scp dat in 1973
zou worden ingesteld).
De voorstellen om de kloof tussen planning en bestuursrecht te dichten
Als de welzijnsplanning er zou zijn, bleef er nog een groot bestuursrechtelijk probleem
over. Het denken over planning was vooral het werk van economen en sociale
wetenschappers. Bij de ruimtelijke ordening was er een doorvertaling naar bestuursinstrumenten
(planologische kernbeslissing, bestemmingsplan, structuurplan),
maar voor de andere terreinen ontbrak deze. Op dit probleem stortte zich P. de Haan,
hoogleraar agrarisch recht te Wageningen en later hoogleraar bestuursrecht aan de
Vrije Universiteit. Hij zocht manieren om het gat tussen bestuursrecht en planning
te dichten en dat voor de volle breedte van de centrale overheid. Wat De Haan wilde
is eigenlijk een mammoetoperatie. Voor de wrr legde hij in een notitie de contouren
ervan uiteen. 28 Hij tekende een systeem van planning uit voor alle hoofdgebieden
van overheidsbeleid. In elke sector moest een structuur komen bestaande uit drie
componenten:
1 wetgeving van de planning;
2 planning van de wetgeving; en
3 wetgeving en planning (nota’s) als twee gelijkwaardige instrumenten van
bestuur.
Volgens De Haan was zo’n systeem in grote lijnen al aanwezig, alleen ontbrak de
perfectionering. Soms waren er alleen beleidsplannen, maar geen uitvoeringsplannen;
op een ander terrein alleen uitvoeringsplannen, maar geen beleidsplannen. Er
waren kortom nog veel gaten die moesten worden gedicht. Bij de welzijnsplanning
lagen de grootste problemen: veel meer dan doordachte subsidieverstrekking was
dat niet en het was nooit gelukt om al die subsidieregelingen onder te brengen in een
kaderwet, al leek het kabinet op dat terrein vorderingen te maken met een nieuwe
Kaderwet Specifiek Welzijn. 29 De Haan daagde vooral de welzijnsplanners uit om
na te denken over een vertaling van welzijnsbeleid in bestuursinstrumenten. Van de
zijde van het welzijnsbeleid kwamen ook reacties op de plannen van De Haan, met
name van A.J.M. van Tienen, directeur van het scp en vertegenwoordiger bij uitstek
van de welzijnsplanning in aanbouw. Op de aan het thema staatsrecht en planning
(met op de achtergrond de plannen van De Haan) gewijde Staatsrechtconferentie van
1978 noemde hij de uitbouw naar het recht zoals De Haan veel te ambitieus, maar hij
35 ja ar wrr
111