Op steenworp afstand - Oapen

op s t een wor p
a f s ta n d
1 2
Deel I - De wrr in actie
getekend tegen de technocratische constructie van een Raad voor de planning (later
wrr) en als buitengewoon lid van de wrr vanaf 1972 had hij zich soms verbaasd
over de gang van zaken tijdens de eerste raadsperiode. Het eerste werkprogramma
was ongepland en ad hoc ontstaan in de beslotenheid van een ‘interne’ gespreksgroep,
eind 1972 en begin 1973.
De democratische legitimatie zag Quené als het kwetsbare punt bij het werk van de
raad en door dialoog met politiek en maatschappij kon daarvoor compensatie worden
gezocht. Quené had daarmee eerder ervaring opgedaan met de Raad van Advies
voor de Ruimtelijke Ordening. Hij was ook onder invloed gekomen, zoals hij in zijn
interview zegt, van de kritische sociologie van de Frankfurter Schule en van het werk
van Habermas. Het was zijn vaste overtuiging dat het werkprogramma ook meer
interactief in dialoog met de maatschappij en politiek tot stand moest komen. In
1983, toen de derde raadsperiode aanbrak, herhaalde de raad wederom onder voorzitterschap
van Th. Quené dezelfde procedure. In deze uitgebreide vorm zou dat ook de
laatste keer zijn.
Een tweede bewijs van de grotere maatschappelijke gerichtheid is de opzet die
werd gekozen voor de opvolger van de atv. In het project ‘waarden en normen’
was het nodige voorwerk gedaan en dat kon nu worden benut voor de tweede brede
toekomstverkenning met als voorzitter C.T. de Wit en als secretaris J. S. Schoonenboom.
Deze toekomstverkenning zou echter op een totaal andere leest worden
De WRR signaleert met zijn rapporten opkomende maatschappelijke vraagstukken.
35 ja ar wrr