Op steenworp afstand - Oapen

debatten over de werkloosheid en de discussies over hoe groot die nu wel was (want
er waren verschillende aantallen werklozen en rekenmethoden in omloop; het cbs
telde bijvoorbeeld anders dan de Arbeidsvoorziening). Werkend Perspectief kwam
met een ander paradigma dat uitging van arbeidsparticipatie in plaats van werkloosheid,
en verbreedde aldus de discussie. Een ander voorbeeld is het rapport Duurzame
risico’s (nr. 44, 1992), dat duurzaamheid niet behandelde als een vast gegeven dat
met wetenschappelijke zekerheid kan worden vastgesteld, maar dat liet zien dat er
niet één soort duurzaamheid is en dat duurzaamheid een zaak is van de politieke
handelingspraktijk, waar bijvoorbeeld concrete afwegingen moeten worden gemaakt
van milieuwaarden en economische waarden. Dit rapport ligt ook in lijn met eerdere
rapporten waar de raad zich afzet tegen de neiging van de politiek om de wetenschap
te benutten als vast punt. Men kan ook denken aan een rapport als Grond voor keuzen
(1992) dat onttrekking van grond aan landbouwbestemming als een alternatief middel
aanbiedt voor het tegengaan van overproductie. Het rapport laat zien hoeveel
landbouwareaal er in Europa nodig is, uitgaande van verschillende scenario’s.
Maar bij juist onconventionele benaderingen hoeft het raadswerk niet altijd te leiden
tot rapporten. Soms worden het voorstudies die de aandacht trekken. Dat gebeurde
bij een voorstudie als Planning als onderneming (V 34, 1983). Het was aanvankelijk de
bedoeling van de raad om een rapport over een systeem van planning en wetgeving
De rapporten van de WRR trekken ook internationaal
aandacht. Onder andere van
het rapport Duurzame risico’s (WRR-rapport
44, 1994) verscheen een Engelstalige
versie.
35 ja ar wrr
207