Op steenworp afstand - Oapen

op s t een wor p
a f s ta n d
164
Deel I - Voorgeschiedenis wrr
disciplines vertegenwoordigd zijn (…) en die de veelzijdigheid van de samenleving
weerspiegelt”. 38 Hij wijst ook op de internationale aandacht voor het onderwerp en
de wrr. 39
Voorzitter Kremers stelt in zijn antwoord onder meer dat twee dingen essentieel
zijn voor het succes van de raad, de contacten met de departementen en nauwe
contacten met de samenleving of althans dat deel ervan dat serieus over de toekomst
wil nadenken. 40 In discussies met premier Biesheuvel en later met Den Uyl heeft hij
benadrukt dat de raad “ertoe moet doen” en dat regering moet reageren op de raadsstandpunten
en informatie. Kremers wil voorkomen dat de raad een te academisch
gezelschap wordt en de verhoudingen met de regering te vrijblijvend. Zijns inziens
moet worden vermeden dat de raad te ver af komt te staan van de plaatsen waar beslissingen
worden genomen. Hij streeft naar garanties dat de regering de raad serieus
blijft nemen. 41
Het instellingsbesluit krijgt de vorm van een kb in afwachting van een wet, die de
Grondwet in artikel 87 (gw 1972) voorschreef. Slechts op een paar kleinere punten
week het af van de regeling in de formele Instellingswet van 30 juni 1976. De
bepalingen omtrent de taken van de voorlopige wrr verraden de invloed van de
ambtelijke werkgroep van begin jaren zestig en de commissie-De Wolff. Begin jaren
zestig waren al drie soorten taken onderscheiden: een denkende, wetenschappelijke
onderzoekstaak (en onderzoeksstimulerende taak) en de communicatieve taak. De
eerste taak blijft het denken over de ontwikkeling van de samenleving op de lange
termijn. De onderzoeks(stimulerende) taak is iets opgeschoven in de richting van het
zijn van een ‘spin in het web’ van departementen, universiteiten en planbureaus’ 42 ;
ze moeten de raad voeden met informatie met het oog op het ontwikkelen van een
geïntegreerd lange termijn kader voor een voor de toekomst verantwoord en samenhangend
beleid. De communicatieve taak is meer toegespitst op het opheffen van
leemtes op het gebied van toekomstonderzoek en planning op de lange termijn.
De formele relatie met het wetenschapsbeleid is in 1972 teruggebracht tot een tweetal
dubbellidmaatschappen. De voorzitter van de wrr werd lid van de Raad van het
Wetenschapsbeleid, de onderraad van de ministerraad voor dit beleidsterrein (!).
Als trait d’union tussen rawb en wrr had men aanvankelijk Hofstee in gedachten,
maar uiteindelijk werd het rawb-lid F. Böttcher, al bekend van de Club van Rome,
ook in de wrr benoemd. Verder werden de directeuren van het cbs, de planbureaus
(cpb en rpd) benoemd tot buitengewoon lid van de wrr, naast de voorzitter van de
in 1971 opgerichte Commissie Ontwikkeling Beleidsanalyse (coba), en de directeur
van het ongeveer gelijktijdig opgerichte scp (de buitengewone leden heten vanaf de
reorganisatie van 1992 adviserende leden, maar in feite is hun positie niet veranderd).
35 ja ar wrr