Op steenworp afstand - Oapen

op s t een wor p
a f s ta n d
256
Deel II - Het Verenigd Koninkrijk
De enige formele aansturing beschikbaar was een lijst met taken die de cprs werd
verwacht uit te voeren:
• “To work out the implications of their basic strategy in terms of policies in
specific areas;
• To establish the relative priorities to be given to the different sectors of their
programme as a whole;
• To identify those areas of policy in which new choices could be exercised;
• To ensure that the underlying implications of alternative courses of action
were fully analysed and considered” (Plowden 1981: 63).
Het duurde ongeveer zes maanden van interne discussie om de functies en methoden
van de cprs uit te werken (Hennessy et al. 1985). Passend in de Britse traditie
had de cprs geen juridische basis of gedetailleerde ‘terms of reference’. Binnen een
jaar groeide de cprs uit tot een kleine adviserende analytische organisatie met een
professionele staf van ongeveer 15-20 medewerkers. Rothschild rekruteerde zijn staf
in ongeveer gelijke mate van binnen en buiten het ambtelijke apparaat. Hij had de
mogelijkheid volledig vrij zijn staf te kiezen, een uniek verschijnsel in de Britse centrale
overheid. Alle stafmedewerkers kregen de status van ambtenaar, er waren geen
politieke benoemingen.
Heath wilde de organisatie The Think Tank noemen, maar de auteurs van het beleidsdocument
kwamen met de naam Central Policy Review Staff.
“And then it seemed to me that if you took the words which we finally did
adopt, they came as near as I could come to being accurate about it. It was
central; it was concerned with policy and it was concerned with reviewing
policy centrally and it consisted of a staff, not a political unit” (Lord Trend in:
Hennessy et al. 1985: 8).
Volgens opdracht was het de bedoeling dat de cprs zou werken voor het gehele kabinet.
In de praktijk werd deze ambitie gehinderd door sterke druk om te werken voor
de premier (interview Blackstone en Plowden). De relatie tussen de premier en de
directeur van de cprs was van groot belang voor het functioneren van het instituut.
Niet alleen is de kwaliteit van deze relatie van belang voor het overleven van een
dergelijk instituut, de premier is daarnaast natuurlijk ook bepalend voor de toon en
algemene koers van de regering. De cprs stond in regelmatig contact met de premier
en andere ministers. Voor het hoofd van de cprs en zijn adjunct was het toegestaan
om bijeenkomsten van de ministeriële commissies van het kabinet bij te wonen en
deel te nemen aan de discussie. Dit unieke kenmerk, dat geen enkele andere Britse
wrr 35 ja ar