Op steenworp afstand - Oapen

ten worden opgenomen. Het daar gehanteerde begrip van planning was overigens
meer democratisch geëngageerd en voluntaristisch, en sluit aan bij ideeën van Karl
Mannheim voor planning for freedom. Het denken in termen van een mobilisatie van
kennis en betrokkenheid van de samenleving, waarbij meer groepen zouden participeren
dan tot dan toe gebruikelijk was, was in kringen van sociologen en ‘planners’
populair. 32
De commissie-Van Veen hield intussen echter vast aan meer verwetenschappelijking
van het bestuur en ‘vertaalde’ de plannen van de commissie-De Wolff in die zin.
De commissie-Van Veen stelde voor om een Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid
in te stellen. Deze naam werd pas op het allerlaatste moment door Van
Nispen gevonden, mogelijk geïnspireerd door een (departementaal) plan uit 1948-
1949 voor een technisch wetenschappelijke regeringsraad bij Algemene Zaken. 33
Ook beval de commissie de oprichting aan van een sociaal planbureau, dat anders
dan de wrr – mede na overleg met minister Veringa – niet bij het departement van
Algemene Zaken zou worden ondergebracht, maar bij dat van crm.
De commissie-Van Veen signaleerde het gevaar dat de dagelijkse beleids- en bestuurstaken
de volledige aandacht van de ministers kunnen opeisen ten koste van een
beleidsontwikkeling op langere termijn. Daarom zag zij, evenals de commissie-De
Wolff, een tekort op het punt van de coördinatie en integratie van de brokstukken
van planning vanuit een samenvattend inzicht in de ontwikkeling op lange termijn
van de maatschappij als geheel. Daarom was een wrr nodig, waarmee expliciet werd
aangesloten bij het voorstel voor een Raad voor de Planning van de commissie-De
Wolff. De opdracht om de planbureaus te coördineren zou echter ontbreken, en
verder plaatste de commissie-Van Veen de oprichting van een wrr in het teken van
de verwetenschappelijking van het bestuur en de versterking van de coördinatie van
het beleid met daarin een centrale rol van de ministerraad. Het idee was kortom nu
op een pragmatischer en meer politiek-bestuurlijke aanvaardbare manier geformuleerd.
Het plan sloot ook aan op de tendens tot professionalisering van politiek en
bestuur. 34
Als taken voor de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid zag de commissie:
a het ontwerpen van een toekomstvisie van de maatschappij ten behoeve van
de beleidsvorming op langere termijn (denkende taak);
b het aangeven van de probleemvelden ten aanzien waarvan de toekomstige
ontwikkeling het stellen van prioriteiten noodzakelijk maakt (wetenschappelijke
onderzoekstaak en onderzoekstimulerende taak);
35 ja ar wrr
161