Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

Comune di Gonnosfanàdiga
dh’eis elígia, e dh’eis formada de manu bosta, dh’eis fata digna comenti s’est plàxiu,
e cantu cumbeniat chi fessit, po s’onori bostu. E bosu dh’eis amada innantis chi issa
esistessit e dh’onorais, non comenti unu mortali onorat un’àteru mortali, ma comenti
unu Deus onorat una creatura sua predileta. Innòi bosu seis sa puresa e sa santidadi
sovrana, o Eternu Verbu incarnau; e infinitamenti allargu de dogna mínima corrutzioni
de pecau, e si pasceis tra is delítzias de is càndidas e de is místicas castíssimas
violas. Oh, dèu si adoru! Bosi alabu, e si gloríficu, o su primu Rei de is celus! Bosu
adduncas dependi èssiri in sa prus istrinta unioni, in is prus íntimas comunicatzionis
cun Maria, comenti depiat èssiri tra mamma e fillu, eis dépiu adornai custa mamma
bosta de sa puresa e santidadi prus ecelsa, chi potzessit èssiri suta sa infinita puresa,
e santidadi prus ecelsa de Deus, dh’eis formada prus pura de sa luxi, prus risplendenti
de su soli, prus santa de is àngelus, in d-una paràula, prus chi fessit possíbbili, digna
de bosu. E a su própriu tempus, o cun cantu amori de preferéntzia bosu non dh’eis
tratada? O cun calis donus e beneditzionis non dh’eis prevénia e acumpangiada?
Nosu gosaus in su dhu nai a boxi alta, in faci de su celu, e de sa terra, repitendu cun
is Arcàngelus a bosta e nostra Maria e narendu: Deus ti salvit, o plena de gràtzias! Su
Signori non s’at lassau sola un’instanti, unu momentu, un’àtimu: Ave gratia plena
Dominus tecum.
Pater, tre Ave e gloria
Oratzioni a Maria Immaculada
Puríssima Vírgini Maria! Essendu istétia bosu elígia a sa sovrana dignidadi de Mamma
de Deus, nienti est de prus mannu, de prus singulari e portentosu chi a bosu non
siat dépidu, e in efetu, nienti bosi mancat de portentosu, de singulari, de grandiosidadi,
dignidadi est custa chi si fait superiora a totus is àterus santus antigus e nous poita
bosu depestis donai a su mundu, de is castíssimas vísceris bostas, su santu de is
santus, bosi collocat asuba de totus is corus de is àngelus, poita bosu depestis prodúsiri
su Rei e Signori de is àngelus, bosi esaltat asuba de su celu e de sa terra, asuba de
su mundu visíbbili e invisíbbili poita depestis prodúsiri su supremu Pontífitzi po
mesu de su cali is àngelus e santus ant a dèpiri adorai e alabai dignamenti s’altíssima
magestadi de Deus. Bos elevat a sa divinidadi, fintzas a s’incompressíbbili órdini
Teàndricu, poita chi bosu depestis prodúsiri a veru fillu bostu, su própriu Fillu de
Deus fatu ómini. Dignidadi de su totu noa e singulari, chi tenit de s’infinitu miràculu
de is prus mannus in s’órdini miraculosu de sa gràtzia. Deus ti salvit, adduncas, o
Maria, mamma de su Fillu de Deus. Sa cuncetzioni bosta at veramenti portau su gosu
e festa a sa terra, e a su celu, poita de bosu depit nàsciri su veru soli de Giustítzia, chi
depit santificai sa terra, chi depit populai e ornai su celu, oh de su prus bellu soli
bellíssima aurora, chi non tenit mància ne umbra ma totu est puríssimu candori, e luxi
sa prus risplendenti! Deus ti salvit o mamma sa prus fortunada de totus is mammas!
Beneditu est su frutu de is intrànnias bostas, Gesús! Regordaisí chi bosu sa mamma
de su divinu Salvadori e Capu nostu, seis benia ancoras mamma de is membrus chi
seus nosàterus. Nosu a bosu si assugetaus in calidadi de mamma de Deus e mamma
nostra, e a bosu totu si donaus, in onori de cudha donatzioni, chi su verbu eternu at
143