Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

Comune di Gonnosfanàdiga
de custu mundu non siat in contradditzioni cun s’amori de Deus, ne mai prevalessat
in is ànimas nostas; ma conoscendu chi cantu nosàterus teneus e cantu nosàterus
seus totu est donu de s’infinita libberalidadi e misericórdia sua. Potzaus duncas a
imitatzioni de su Divinu Redentori serbirinosindi a benefítziu de su próssimu nostu.
Tertza dí
In manu de Deus chi suavementi guvernat dogna cosa líbberat a Luxia de is latzus de
su mundu e dhi rivelat a su própriu tempus cantu aggradessit su votu chi fait de
perpétuu candori. Arruta sa mama gravementi malàdia dha racumandat a S. Àgata
promitendu de andai a Catània a ndi visitai sa tumba aundi, oténnia sa gràtzia, basat
is venerandas relígujas, e pregat e prangit. Luxia tenit firma isperantza chi sa mama,
sanada de cussu mali incuràbbili, dhi permitessit de benni isposa de Gesugristu. Ascurtat
Àgata de su celu is divotas súplicas e dhi rispondit: Poita o Luxia mi domandas
una gràtzia chi podis impetrai de tui etotu? Est custu unu prémiu chi tocat a dógni’ànima
vírgini. At a passai pagu tempus e comenti e po gràtzia de Deus est venerada
Catània, aici una dí po is relícujas tuas at a èssiri venerada Siracusa. A cust’alabantza
chi una citadina de su celu fait a Luxia, ita si podiat de prus aspetai? Sa piedadi
de sa filla at salvau sa mama e Eutíchia grata a su benefítziu arriciu rispetat cudha
corona de lillus chi Deus collocat in sa fronti de sa filla.
Oratzioni
Ínclita Eroina de sa fidi Luxia, chi circundada de luminosas virtudis eis edificau cun sa
magestadi de su bonu esemplu totu sa citadi de Siracusa; impetrainosí de Deus chi
dispretzendu nosu puru is plaxeris de su mundu, ripongaus sa felitzidadi nosta in s’osservantza
de sa santa lei sua e in sa pràtica de is cristianas virtudis, po chi santifichendu
in custu modu is ànimas nostas, serbaus de bonu esemplu a su próssimu nostu. Inspiraisí
un’ispíritu de mortificatzioni e de penitentza po iscontai in calincunu modu is
ofesas chi eus fatu a s’amabbilíssimu Gesús; e faisí conosci sa manera de podi impetrai
cudhas gràtzias, de is calis teneus magiori abbisóngiu po sa salvesa de s’ànima nosta.
Cuarta dí
Bivat duncas in paxi e si consolit a su profumu de is lillus sa vírgini Luxia; Gesugristu
est s’únicu isposu suu e at a aturai unida a Issu cun perpétuu amori. E candu bit
chi sa nosta amministratzioni de is richesas suas fiant de ostàculu a sa virginidadi
indusit sa mama a dhi lassai dispensai a is pòberus totu sa doda sua e ponendidha in
manus insoru est persuadida de dha ponni in manus de Deus chi bolit èssiri considerau
veru ritratu de is pòberus. E tantu nóbbili esemplu de generosa puresa dèu mi ndi
istau riverenti po meravíglia e domandu ita Luxia podiat fai de prus po èssiri santa?
In cali modu podiat mellus manifestai sa vocatzioni sua po sa perfetzioni evangélica?
Fiant custas is atzionis suas memorandas in d-unu tempus chi sa sfrenadesa non teniat
prus ritegnu in d-una tzitadi aundi iat fatu largu campu sa corrutzioni. Aici Luxia
imitat cudha càndida columba chi in su dilúviu universali batiat in ària is biancas
alas, e non incontrendu logu siguru de ponni pei, ripiegat su bólidu aintru de s’arca.
153