Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

376
Cun festa meda galana
A s’alta Glória elevau.
De ispiritali Dotrina
Su Segnori ti at dotau
E Issu ti at rivelau
Iscéntzia mística Divina,
A sa Magestadi Trina
Is Ànimas at portau.
Su pópulu ti at tentu
Po citadinu onorau
E Prefetu bèni adornau
De òru e de argentu,
Ma de su tronu contentu
Pagu as assaborau.
In su Céliu collocada
Sa dimora ant elevau,
E séculus at gosau
Sa famíglia magnificada,
Ma pustis sa glória passada
Su destinu totu at mudau.
Dedicau a sa poberesa,
Totus as beneficau,
A tegus ant imbiau
Su lamentu e sa pretesa,
Cust’est sa vera richesa
Chi a su mundu as regalau.
A su campu Barbaricinu
In Gernagentu arrocau
Sa missioni as imbiau
Po portai Verbu Divinu.
Cussu pópulu peregrinu
Sa salvesa at conchistau.
In s’altíssima gerarchia
Cun sa púrpura adornau
A is chi sunt in su pecau
Ses po totus luxi e ghia,
De Cristu sa cumpangia
Su pecadori at lucrau.
IS PREGADORIAS ANTIGAS - SU SIGNU DE SA DEVOTZIONI
Cun sa nóbbili Tiara
Ses tres bortas coronau
In su mundu iscurigau
Ispargis sa luxi clara,
Gregóriu, s’ànima ampara
E su coru iscunfortau.
Bianca Columba su Santu
In sa terra at visitau,
Su consillu dhi at donau
De su musicali cantu,
De s’assemblea s’ispantu
Candu Deus at invocau.
Cun miràbbili armonia,
Àngelu de celu imbiau,
Is càntigus at cantau
Pienu de rara genia,
Celestiali sinfonia
At su coru infervorau.
Profundu in sa Dotrina,
Sa virtudi as pratigau,
Penitenti ses istau
De is malis sa mexina.
A sa Glória Divina
Ses in eternu esaltau.
Cògius de Santa Maria de is Àcuas 469
Venerada in sa Crésia
de su stabbilimentu termali de Sàrdara
in s’últimu lunis de Maju e in su
penúltimu lunis de Settembre
De dogn’ànima afannada
Seis tutora poderosa,
O de is àcuas titulada
De Cristu mamma diciosa.
A su pei de una collina
De Castedhu Monreali
Una vena cristallina
Bessit de àcua termali,