Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

Comune di Samassi
tu, chi régulat sa Sapiéntzia eterna in is òperas Suas. Ma líbbera infinitamenti e giustíssima
Issa pesat su méritu e su valori de is cosas, e cun ordinadíssima providéntzia
impleat po is finis Suus, dispensas oportunas, preparatzionis e gràtzias proportzionadas.
E po cussu is Santus cun ammiràbbili consentimentu anta nau chi dependu èssiri
Maria sa prus digna intre is simplis creaturas, si depiat a Issa donai dógnia prerogativa
chi mai fussit istétia a àtiri donada; chi in efetu tanta gràtzia est istada concédia a
Maria, cantu si ndi podiat concèdiri a simpli creatura; e chi is àtera creaturas poita
súdditas e serbidoras sa gràtzia si donat a parti a parti e cun misura, a Maria poita chi
destinada a Segnora e Mama, totu impari est donada sa plenitúdini de sa gràtzia. O
Divina Maternidadi de Maria! O títulu su prus sublimi, su prus gloriosu!
Unu Babbu nostu, tres Ave Marias, unu Gloria Patri.
Oratzioni a su Fillu de Deus Incarnau
Eternu Verbu Incarnau! Bosu non seis comenti is fillus de is Óminis, chi nascint de is
Mamas insoru sentza dhas connòsciri, e dhas onorant apustis de dhas ai arricias de sa
natura. Bosu connosceis ab eterno sa Mama Bosta, Bosí dha eligeis Bosu etotu, Bosí
dha formais cun sa manu Bosta, Bosí dha feis digna cantu Bosi plaxit e cantu cumbenit
chi siat po onori Bostu. E Bosu dh’amais po cussu innantis ancora ch’Issa esistat,
e Bosí cumplaxeis de Issa, e dha onorais non comenti unu mortali onorat un’àteru
mortali, ma comenti unu Deus podit onorai una creatura Sua predileta. Imoi Bosu
seis sa puresa e sa santidadi soberana, o Eternu Verbu Incarnau; e infinitamenti atesu
de dógnia ancoraschí mínima corrutzioni de pecau, no Bosi pasceis che intre is
delítzias de is càndidus lillus e de is místicas castíssimas violas. Ah! dèu Bosi adoru,
Bosi torru gràtzia, Bosi alabu, Bosi gloríficu, o Supremu Rei de su Celu! Bosu duncas
dependu èssiri in sa prus istrinta unioni, in is prus íntimas comunicatzionis cun
Maria, comenti depiat èssiri inter Mama e Fillu, eis dépiu adornai custa Mama Bosta
de sa puresa e santidadi prus etzellenti chi nci potzessit èssiri bàsciu sa infinita puresa
e santidadi de Deus; est a sciri dh’eis formada prus pura de sa luxi, prus resplendenti
de su soli, prus santa de is Àngiulus, in d-una paràula prus chi fussit possíbbili
digna de Bosu. E a su própriu tempus, o cun cali amori de preferéntzia non dh’eis
tratada! O cun cali onori filiali non dh’eis inter totus is creaturas distinta e privilegiada!
O cun calis donus e beneditzionis non dh’eis prevénia, acumpangiada, arrichia,
fintzas de is primus passus Suus, fintzas de su primu instanti Suu! Dh’eis fatu nai de
s’Arcàngiulu Bostu a sa própria Maria; e nosu repiteus su grandu saludu, narendu
cun esaltatzioni: Deus Ti Salvit, o sa plena de gràtzia! su Segnori non T’at lassada
sola mancu unu momentu: Ave gratia plena: Dominus Tecum.
Unu Babbu nostu, tres Ave Marias, unu Gloria Patri.
Oratzioni a Maria Immaculada
Puríssima Vírgini Maria! Essendu Bosu elígia a sa soberana dignidadi de Mama de
su Fillu de Deus, nienti nc’est de mannu, de singulari, de portentosu, chi no Bosi siat
dépiu, e nienti Bosi depit mancai de portentosu, de singulari, de mannu. Dignidadi
est custa chi Bosi fait superiori a totus is àterus Santus, poita chi Bosu depeis pro-
239